и (чест.) - кај (предл.)

Чанга добро знаеше дека татко ми мисли на Сталин, па затоа еднаш и му рече: „Ако треба до крај да се открие вистината за козите, ќе одам и кај Сталина! Козите морам да ги спасам!“
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Селаните цврсто го барале тоа, но Никола со синовите дал мито кај Абди-паша во Монастир, а можеби и кај Ахмед-паша во Цариград, и ја зел планината. Кај маказарчани ова предизвикало голем бес.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кај сега неважечкиот ЗРО од 1993 година, во чл. 23, сезонските работи можеа да траат најдолго девет месеци во текот на една година, што во споредба со актуелното законско решение значи намалување на временскиот период; е) до промени дојде и кај договорот за вработување со скратено време (и кај повеќе работодавачи) со што нејасниот и конфузен назив на овие договори беше променет со новиот трудово - правен институт договор за вработување со неполно работно време.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Во контекст на оваа измена кршењето на работниот ред и дисциплина веќе не се смета како лична причина на страна на работникот, а сега ваквото поведение е издвоено и подведено како засебна причина (на вина) поради која работникот може да добие отказ (чл. 15 од ЗИДЗРО/фев.13); в) новитет е обврската на работодавачот да ги наведе во писменото образложение основот за отказот кој мора да биде утврден со закон, колективен договор и акт на работодавачот и докажаната основаност на причината која го оправдува отказот (чл. 17 од ЗИДЗРО/септ.10); г) се интервенираше и кај листата на неосновани причини за отказ дадени од страна на работодавачот, кои беа дополнети со неплатеното родителско отсуство како основ по кој не може да се даде „оправдан“ отказ (чл. 1 од ЗИДЗРО/дек.13); д) две промени претрпе и склучувањето на променет договор пред отказ, едната само техничко- терминолошка, а втората посуштинска.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
И немам намера да те убедувам во тоа; ти допрва ќе се увериш, кога ќе чуеш што изрече Филозофот вчера во скрипториумот, и каква хула бесчесна фрли врз Господ Бог Седржителот, со кој устата му е преполна, како и кај секој лукав, лицемерен и притворен!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И тој го отворил ковчежето, и видел: сите коски на таткото негов, букви тврди, на местото свое биле, а меките ги немало, оти месото од телото прво се распаѓа, и кај човекот и кај зборот што умира.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Секојпат и насекаде бивало така и така ќе биде сега и кај нас.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Што било насекаде во Европа, може да биде и кај нас, во Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
После, националниот сепаратизам ќе има место и кај луѓе што гледаат од практично гледиште на работите, без да се занимаваат многу со теоријата за нашата народност.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И така, значи, Бугарија ни ги направи досега веќе сите арнотии, остануваше само и кај нас да развие класа „самостојни националисти” што ќе разберат најпосле каде е коренот на секое зло во нашето национално развивање, т.е.Бугарија реши и кај нас да насее русофобство, та и ние да ја изгубиме секоја вера во православна Русија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Бугарија реши и кај нас да насее русофобство, та и ние да ја изгубиме секоја вера во православна Русија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Од дотука реченото се гледа: прво, оти ако по нашите сегашни етнографски сфаќања на Балканскиот Полуостров, особено на централниот и југоисточниот негов дел, т.е. во денешна Србија, Бугарија, Тракија и Македонија имало и има само две словенски етнографски единици – српски и бугарски народ, тогаш тоа уште не значи дека нема, немало и не може да има друга словенска единица, а напротив, дека нејзиното постоење е во пределите на возможното и на реалноста; второ, дека во Македонија нема две јужнословенски народности – српска и бугарска, а напротив дека во неа има само една народност со свои особини, коишто или претставуваат нешто оригинално што се нема ни кај Србите ни кај Бугарите, како што е, да речеме, со многу особини на македонските наречја, или нешто што се има и кај Бугарите и кај Србите или коешто се има само кај Македонците по краиштата на нивната татковина и кај Србите, или пак по нив и кај Бугарите, и дека од тие особини на Македонците, како дел од словенската група народи, најмногубројни, најраспространети, заеднички за сите Македонци, значи и најважни се тие особини со кои Македонците се одличуваат од другите словенски народи: по нив Македонците фактички составуваат одделна и самобитна словенска народност, иако за неа денеска не се зборува во науката и во секојдневниот разговор; трето, дека причината за тоа игнорирање и затемнување на постоењето на македонската народност се крие во постоењето на името „Бугари” во Македонија во етнографско значење и во експлоатирањето со него од страна на Бугарите.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но новото течење среќава и ќе среќава најдобар прием уште во неговиот зафаток и кај најдобрата, најинтелигентната и непродадената македонска интелигенција, како и што е резултат на умствениот и моралниот развиток на последнава.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Не ќе се најдат ли и кај нас луѓе што ќе разберат оти довербата на малите држави кон нашата татковина ќе зависи од наши стамболовци и свирчовци, но коишто ќе ја видат опасноста за нашите национални интереси не во Русија, ами во Бугарија?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Разумно и чесно го осудуваше национализмот и кај другите и кај своите.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
И кај е тој што би могол да се противи?!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Првин и кај ними нема, а и да го најш ѓаол и пол кошта! Срамота!“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Погребан е во Прага, на неговиот гроб стои натпис: „Руски писател“, а сега, на голема врата се враќа во татковината. За среќа, намина и кај нас.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Аркади Аверченко - неправедно запоставен и зафрлен на маргините на руската литература, прекрасен писател, имигрант по Револуцијата од октомври, 1917 година (на М. Булгаков како пофалба му рекоа дека во едно свое дело го имитира Аверченко, за што поконкретно Булгаков пишува во својот “Театарски роман”) и токму имиграцијата и несогласувањето во новиот поредок придонесе за негово исклучување од редовите на руската (во тоа време, советска) литература.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Утрото идат и кај мене луѓето. Мажи, дербедари, одат по куќите, ги фаќаат кучињата. Ги врзуваат, ги одврзуваат и ги носат на сретсело.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тропнаа и кај Уља, јатрва ми, и заминаа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дојдоа и кај нас на патот, кај што работевме. Прашуваат да не има некој мака, да не го тера некого понадвор.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Пред куќа, зад куќа и околу куќа, растури ги, вели. И кај нас се прави така, му велам на Григора.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И кај Борко секогаш имаше некоја недореченост, некоја мала загонетност што те прави да размислуваш.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Тоа било очигледно случај и кај овие двајца.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Промени има и кај одредбите кои се однесуваат на заштитните друштва и со кои дополнително се усложнува работата на заштитните друштва.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
2. Работно време а) Со носењето на ЗРО (1993) полното работното време од претходните 42 се скрати на вкупно 40 работни часа седмично (чл. 30, ЗРО/93); а дојде до намалување на минимум 30 часа, наместо поранешните 32, кај работното време на работниците кои работат на особено тешки, напорни и штетни по здравјето работи (чл. 32, ЗРО/93); б) ЗРО (1993) воведе промени и кај постоечката листа на т.н. особено тешки работи: од една страна, од оваа листа беше изоставена работата во атмосфера загадена со отровни гасови и отровен прав; а, од друга страна, оваа листа беше дополнета со неколку нови „тешки работи“, пред сѐ од областа на културата – како, на пример: балетски 16.  Како, на пример, во: глава IV.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
И кај двата мита може да се забележи дека го содржат уверувањето дека таму некаде во неодредената иднина, автоматски, животот ќе биде подобар отколку денес, како и залажувањето и самозалажувањето дека сивилото на сегашноста е нужен предуслов за розевоста на иднината.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
И додека и кај самите работници и кај пошироката јавност има јасно изградена свест дека работничките права константно се кршат, тоа е далеку од точно во поглед на намалувањето на работничките права.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Промени има и кај одредбите што се однесуваат на бришењето од евиденцијата.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Ако се сетат оттаму да не нападнат, може и да не надвладеат – му кажа поп Јаков на калуѓерот што го интересираше и им се обрна на селаните: – Ајде, браќа, да стануваме и да си се разодиме денеска по гости, повелете и кај мене е денот, па после секој по своите села, збирајте го народот околу себе, вооружувајте што можете што повеќе луѓе; ти Ристе, што повеќе барут подготвувај, а ние ќе вардиме и ќе ви сториме абер, кога ќе притреба да сте готови – а кон калуѓерот: – Ајде, оче дуовниче, повелете вие со света Богородица кај мене на ручек, нека ни е на помош, денеска ни е денот, како што гледаш.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Кај невестините, пак, свадбата почнува од петокот, кога се меси тестото, како и кај зетовите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Запреа и кај фреската на ангелот за која игуменот им раскажа како зографот Трпо, пред да почне да го црта, долго време барал по околината модел што ќе му послужи за ангел.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Сите што настојуваа да заминат на таа страна за која ти си навивал ги погребаа - го поучуваше Чауле поткусеното човече. – Или народски речено отидоа јабана.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Зошто да ме погребат? - човечето најнапред го прашуваше Чауле а потоа дотрча и кај Мајката. - Имаш видено некого жив да погребаат?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Така е и кај ѕверовите во време на војна.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- Исто и кај нас... - дофрлија некои од другата страна.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Дедото Петко го колни со најлоши клетви и тоа не само кај нас во Банчината, туку и кај другите соселани во Фестивална, и понатаму, преку Ѓорче Петров сѐ до Сарај.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Таа болест честопати преоѓаше и кај здравите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе заврне, вели, и кај нас ќе заврне.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Од кај му го донесовте здравјето, госпоѓо, толку здравје нема и кај бога.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
После дојдоа и кај нас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојдоа и кај нас да вршат претрес.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)