не (чест.) - гиба (гл.)

Затоа јас би рекол да не ѓибаме ние вадева, ами да си прејдиме пак преку река, та шо ќе намине крај нас да си свршиме работа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Не гибај ме, Миле, не сум јас за таа работа, - продолжуваше тој.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Не гибај во Животот, живот е, Ќе те смена што и да е, Секој знае, која и да си, што и да си, Нема никој да те спаси, Зошто целта на животот - смртта е.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Оставете ме. Не гибајте ме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ти тогаш шепотеше „Не гибајте ја вазната, таа е скршена.“
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Па и вие чекајте, не гибајте го детето, не е лошо.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
„Немој бре Митре, - му велел, - не гибај ме.“
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ништо да не ѓибате, оти Германците растуриле пари, насолени со отров, вели, и некои сатови што ќе ти пукнат в раце, и некои писалки, пиштолчиња и билии и секакви играчки што можат да те усмртат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Не гибајте ја, вели некој, треба да видиме кон кај ќе полета.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)