- Чичко. Ако сакаш, ќе ти донесам желка. Можам и рак да ти фатам. - Оди си, ти велам. Не додевај.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Навистина, опасноста не беше наполно отстранета, но оние од опсадата не додеваа по другите села, освен на Градешница и Старавина, та животот се обнови по другите села.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Каква болка може да носи рибата под студените перки. „Момче“, суво воздивна без љубопитност мерејќи ги неговите широки раменици. „Читајте ги Давидовите псалми и не додевајте ми веќе.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
- Аман, стрико Бошко, - се помоли Мирче уште еднаш и, плашејќи се да не додева, стана си отиде.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)