„Да ти кажам ли како и зошто вујко ми убил бег?“ „Бег? Ти нѐ мразиш нас Турците? Не задржувај се, речи.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
ЛУКОВ: Добро. Не заборавете да земете и клуч со себе. И... не задржувајте се долго.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Но мора да беше тој, зашто човечето си побара од наречената братучеда да го почести, па мајка му отвори една тегла со зашеќерено слатко и му ја тупна со забришана лажичка и чаша вода, токму онака како што правеше со окупаторските војници што ни упаѓаа дома како неканети гости и без збор благодарност или насмевка ќе ѝ ја вратеа теглата откако ќе ја испразнеа до дното, не задржувајќи ја ни за спомен.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)