не (чест.) - заспие (гл.)

И Крсте, како и Неда, долго време не заспа и донесе решение утре уште на првиот час да ја погледа та ако сакаат сите деца со се даскал нека го видат и нека го тепаат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Целата таа ноќ не заспа. Само што ќе го навалеше дремка, едни те исти мисли дека згреши што се обложи, дека згреши што го спомена стрика Анѓела, дека којзнае што ќе излезе сега од сето тоа, дека кога ќе дознаат за тоа Максим и Костадин Дамчески крај нема да му има на срамењето, го штрекнуваа и го седнуваа во постелата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Таа од високо надѕирнува низ прозорците, ќе погали некое детенце, ќе му ги заклопи очите на некое што уште не заспало и ќе одмине потаму.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Прва премиера! Цела таа ноќ, спроти премиерата, не заспа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Мајка ја совлада сонот, макар што, како што велеше, со едно око беше будна, а со другото спиеше, сѐ додека не заспиеше и Татко. Тогаш спиеше и со другото око.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко ноќта пред големиот ден речиси и не заспа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Утрото пред да дојде Камилски, се разбуди рано, кога сите спиеја во семејството, а само Мајка беше полубудна, никогаш во животот не заспа со цела душа, појде тихум кон чардакот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И игуменот цела ноќ не заспа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Не заспав до зори. Испитував, се препрашував, што можело да се случи.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А резервниот шофер, кој не заспал на воланот, нѐ влече од под седиште и, онака заспани, нѐ тера да скокаме низ шофершајбната зошто вратите се заглавиле!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Бојан долго не заспа. Веќе ја доживуваше во мислите претстојната средба со своите родители, веќе се замислуваше повторно во родителскиот дом, во училиштето, меѓу другарите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Цела ноќ не заспав. Каде беше? - На Орелска Чука!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
По уморните клепки на бегалците им се лепеше сон и само со краен напор се совладуваа да не заспијат во длабок сон.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Така надојдоа оние ноќи потоа. Во бараките тие ноќи никој не заспа. Месечината беше сосема сина, полегната во синикав, залебеден плашт над полето.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
После го крмеше своето немирно срнче и го тешеше да не ги зема толку присрце оние завивања, сѐ додека не се смиреа и не заспиеја.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тогаш обично ги затворав очите, се преправав дека спијам и мижев сѐ додека навистина не заспијам или додека не исчезне силуетата на лошиот човек дојден по мене.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Ја вртев толката и не трепкав, иако неочекувано многу ми се приспа. Се мачев да не заспијам.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Наоколу - ни куќа, ни човек, ни тревка, дури ни бубачка, а за лав или лисица и да не говориме.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Вие сношти воопшто не заспавте.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ме победи, а потоа се смири како да се кае, сакал да му бидам сигурна.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тоа борење за мене беше фатално, до утрината целата долна облека што ја имав беше натопена, не заспав воопшто.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
И пукаш во стушената ноќ, во лапајцата. Колку да не заспиеш. Се браниш од сонот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)