И јас, што од зафатеност, што од слабост спрема него, што од радост дека ќе се направи нешто во тоа место, кај таа куќа што ја сакав, не кренав врева. Грешев, ама ексик парите!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тој не крена раце, ама нејќам да ме мавта.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Искусниот Месади, првин беше резервиран, од страв некоја од потврдените партии и лидери да не крене превисоко глава, па да го загрози претседателот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Некои многу што спремаа, живо дете в раце не кренаа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Гала со него се сплетка и потоа глава не крена – на многумина голем ќеф направи, но после тоа со Германецот, никој за жена не сакаше да ја земе.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)