не (чест.) - тропа (гл.)

Петлите си знаат уште во темните темници да ги скорнат домаќинките, лебот да се меси, да втаса, да се пече; манџиче да се зготви, софрата да не биде празна - Да не тропа лажицата во празна паница!
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
СИВИЌ: Извинете. САРА: Што се извинувате кога не тропате на врата?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Бабинецот џвака еден буков лист, ко коза и само молчи. Не тропа волна во кошница.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Четниците, кога ги бараат непријателските јатаци, не тропаат полека и не извикуваат тивко, туку ќе ја искршат вратата и ти, уште нерасонет, ќе ја почувствуваш студената кама под грло.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
- Еве, - рече Шишман за да го разувери до крај и ја отвори кутијата, му ја покажа отворена, го заигра камчето внатре, кое сега во отворена кутија не тропаше толку примамливо.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Ма дај, не тропај глупости. Знаеш дека отсекогаш бил одмерен и разумен. И пред сѐ, многу културен.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)