Туку, нека мисли така. Да не ми откаже, брука ќе биде таму да се појавам сама.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Па тие се уметници, а за политиката нека мислат тие што се платени за таа работа.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Кој како сака нека рече, нека мисли и нека прави против мене.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ние да си го кажеме своето, а другите нека мислат.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)