ќе (чест.) - гори (гл.)

Ќе гори, гори и ќе угасне.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А ете, сега, и тоа ќе гори.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ние го запаливме огинот, огинот ќе гори, а ние ќе изгориме во него.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Тројца сме: едноит го врзува коњот и потпевнува, другиот ја гледа таа иста месечина што некој, заминувајќи си, морал да ја остави тука, третиот осознава дека огнот е семе: од неговите искри се множат оние кои допрва ќе горат.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Сега сите тие верни живинчиња, ќе горат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
48. КОГА МНОГУ ГРМИ, МАЛКУ ВРНЕ - море, врне и истура страв и трепет, немајќи си заслон да се згрнеш ќе гориш, ќе се сториш прав и пепел... малце и подналути се, но зло да не сториш!
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Од неговите искри се множат оние кои допрва ќе горат.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Можеби снопје ’ржаница. Да, тие се најпогодни, најдолго ќе горат, а и при рака ми се.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)