ќе (чест.) - замјаука (гл.)

Кога ќе замјаукаше мачката фатена во стапицата, тој скокаше од сонот и ја замолчуваше со дрвените штипалки стегајќи ѝ го вратот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Толе проведувајќи го времето постојано во природата меѓу животните и птиците, им го знаеше нивниот немушт говор и ги имитираше: кога ќе зарикаше како магаре, сите магариња што ќе го чуеа во селото рикаа; кога ќе замукаше, како крава, сите крави мукаа; кога ќе залаеше како куче, се одѕвиваа кучињата; кога ќе замјаукаше, се одѕвиваа мачките; кога ќе закукаше, му се јавуваше кукавица.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)