Штом некој ќе фрлеше подебело дрво, тоа ќе ги размрдаше дрвата на кладата и роеви искри ќе сконеа нагоре во мракот, а ние спонтано ќе извикневме на сет глас: - Сурова, сурова, Нова година!
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
„Еве го студентот“, ќе извикнеа тие кога Едо ќе се појавеше на вратата и гракнуваа во срдечна смеа.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)