Ќе речете: Величествена гозба: Вдахновението Совршенството Смртта и Ти: Принесениот На Трпезата. зборовите Пеат и молитват Во мојот храм Зборовите што ги Оживувам. тоа што ќе пропее Тоа што ќе пропее И тоа што ќе полуди Тоа ќе да е мојот глас Тоа е ќе да сум јас? засек Остер нож. Убод. Рана.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
- Но сепак јас мислам дека ќе полудеам ако не разберам...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Вербално, пак, навалував кон неблагородноста на ваквата професија и контрадикторноста со реалните интелектуални способности на нејзиниот сопственик, до онаа мера која ги претвори во пискливи звуци неговите објаснувања: – Ќе полудам - извика - од овие дедовци и баби со кои живеам!
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
На моменти мислам дека ќе полудам од болка. Која е границата меѓу паметот и лудилото…
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Зошто толку брзо ми здосадува сѐ!? Ќе полудам од овој немир.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
КРИСТИНА: Се плашам дека ќе полудам. ЈАКОВ: (Ја фаќа одзади за чело како да ќе повраќа.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Тврди дека ова и може да го поднесе, но помислата дека ќе полуди од хипнотизерите, го тера во лудило.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Таа ќе умре, ќе полуди! – Ве молам! – ѝ велам јас. – Не треба да се плашите!
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Надењка најпосле попушта и јас по лицето й откривам дека попушта пред опасноста по животот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)