Така, радо ќе потсетеше Карер во своите говори, во име на наследениот соживот, во еден романтичен занес, големиот локален поетот Николо Уго Фосколо кон крајот на 18 век, со копач во рацете, ќе се обиде да го урне ѕидот што ја одвојувал еврејската од другите заедници на островот...
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Размислував: живите суштества ги сотира гладта и жедта.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Тој ќе потсети на огромниот капацитет на рускиот јазик, во којшто ќе се претопат странските зборови.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Руската револуција дозволи да влезат во употреба голем број туѓи зборови кои дотогаш биле употребувани главно во писмена форма.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Зборуваше… Зборуваше…а во неговите зборови ниту траг од сочувство поткрепено од надеж… или барем некоја ситница што ќе потсети на оној низок лет на ластовицата над калдрмата по долгата суша, во оние пресудни мигови на очекување на дождот кој ќе ги подигне од загрејаната почва замелушавените мрзливи инсекти.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Тој стана градоначалникот на Закинтос, главниот град на истоимениот остров зашто беше омилен меѓу жителите и избран како честит и примерен жител, за прв човек на главниот град на островот, но според авторитетот, би се рекло и на целата островска заедница што броеше близу триесет илјади души.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)