В клун вода птицана ќе му носи на дабон Ќе го пои и ќе расне тој Да го надживее своето небидие!
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Тие сега ќе добијат крилја и нивната агресија ќе расне и нивниот подбив ќе се шири.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Како што ќе раснат, ќе почнат да го препознаваат Милан и ќе почнат да трчаат кон него во голем златест бран, бесно потскокнувајќи на своите жолти ножиња, нишајќи ги телата и мрдајќи ги главчињата.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
И клокоти каменот во сонот Доаѓа како грамада која низ времето Ќе се слепува и ќе расне во карпа.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Со нив, од нив и во нив ќе раснат мрак и страв.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Си го мириса потеклото а тоа му создава сигурност дека ќе расне и ќе биде она што сум јас.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)