азил
(едн.)
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 19260
1.
Заштита што една држава им ја укажува на политичките емигранти од странски земји.
Примери:
Им даде азил на воените бегалци кога беа најзагрозени.
2.
Неприкосновено место (во средниот век црквите и манастирите) каде што обвинетите можеле да се засолнат и да избегнат казна.
Примери:
Таа дојде сама спасувајќи се и ние ѝ дадовме азил.