а   б   в   г   д   ѓ   е   ж   з   ѕ   и   ј   к   л   љ   м   н   њ   о   п   р   с   т   ќ   у   ф   х   ц   ч   џ   ш

остен

мн. остени
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 10813
1. Стап со остар железен шилец на крајот за спотерување на запрежен рогат добиток.
Албански: hoszen, xipkë
Употреба: Земјоделство
Примери:
Викајќи, ги задупи биволите со остенот.
2. Мера за должина на патот на небесните тела.
Примери:
Од исток сонцето отскокнало еден остен.
До зајдисонце имаше уште два остена.
Изрази
Го, јаде (крка) остенот - јаде ќотек, го тепаат.
Не може остен да го крене - не може да стане поради премореност, мрза или друго нешто.