отруе
отрујат; отруј, отрујте; отрув, отру, отрул, отруја; (ќе) отруев, (ќе) отруеја; (ќе) отруел; отруен
Вид збор: Глагол, свршен
Ранг: 6181
2.
Загорчи живот некому.
Примери:
Ме отру со тие негови постапки.
3.
(се отруе) Се усмрти со отров.
Примери:
Ја најдоа во нејзината соба, се отрула.