признаница
  
    
    
  
  
      
          
             мн. признаници
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 22224
	    
	
    
    
      
          
          Писмена потврда со потпис со кое се потврдува добивање, примање на нешто (пари за платена сметка, стока).
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    receipt
                  
	            
	          
			  
			  
           
             
               
           
         
	              За одземените работи му напишаа признаница.
	              
	            
	          
	            
	              Тој ми даде пари без гаранција - просто само на признаница.