а   б   в   г   д   ѓ   е   ж   з   ѕ   и   ј   к   л   љ   м   н   њ   о   п   р   с   т   ќ   у   ф   х   ц   ч   џ   ш

соизвршител

мн. соизвршители
Вид збор: Именка, машки род
Тој што извршил кривично дело заедно со друго лице.
Англиски: accomplice
Употреба: Правда
Примери:
Неколкумина инволвирани во случајот се осомничени како соизвршители.