Вашингтон (име.)
Во собата над дуќанот на г. Черингтон, кога имаа време да се најдат таму, Џулија и Винстон лежеа еден покрај друг врз креветот без чаршафи, под отворениот прозорец и голи поради горештината.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Меѓу вашингтонскиот монумент и Холокауст центарот се истегнува огромната авенија Индипенденс, а на другата страна, зад обелискот, авенијата Конститјушн по кои циркулира жив автомобилски сообраќај.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
„Кога заминувате за Вашингтон?” - ме прашува Елен искрено заинтересирана за моето штотуку најавено патување. „За два дена”, ѝ одговарам. Седиме во дворот на амбасадорската резиденција под Водно и пиеме пијалаци со многу мраз во чашите.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Некаде наблизу треба да се вишнее вашингтонскиот обелиск, највисоката градба на американската метропола, симболот на моќта донесен и тука оддалеку, преку помпезниот дух на урбанистичките замисли на Л’Анфан, францускиот архитект и американски револуционер од 18 век, и на градителот на вашингтонскиот обелиск Роберт Милс што го подигнал во втората половина на 19 век – таа извишена тежишна точка на семоќта, пренесена од духот на најдревните градби на денес мртвите градови од фараонски Египет во Африка, преку Париз на ампирот, наполеонската грандиозност и помпезните аксиометриски поставени зданија до кои водат широките булевари.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Мојата пригодна ликсурска стихотворба се вика "Јунајтед Ви Стенд" (и се однесува на Скопје и Вашингтон, а не на Бред Пит и Џенифер Анистон).
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Секретарката ме послужи со кафе и замоли малку да се стрпам оти Сојузниот разговара на телефон со Вашингтон!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Најпосле Сојузниот влезе во кабинетот. Срдечно ме поздрави и ми рече: Простете, ме бараа од Вашингтон.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Веројатно од последниот телефонски разговор со Вашингтон или од некој друг притисок.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Првите двајца американски офицери што го напуштиле Вашингтон на 10 мај 1943 година и биле испратени во Каиро за да се инфилтрираат во Југославија биле Џорџ Мусулин и Џорџ Вучиниќ, и двајцата, Американци од југословенско потекло.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
На 27 декември 1944 Форин офис им испратил телеграми на амбасадорите на Велика Британија во Москва и во Вашингтон за да ги запознаат владите на двете големи сили со британскиот став во однос на македонското прашање и федерацијата меѓу Југославија и Бугарија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во Вашингтон, вопшто е констатирано со чудење и нелагодност во разговорите со официјални лица и во печатот дека во говорот се наведени факти за состојбата на герилата во Југославија кои не одговараат на тукашните известувања.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Прифаќајќи го визионерскиот речник на големиот Жан Моне, еден од татковците на модерна Европа со нашето будно око низ парадигматичната логика оставајќи илјадници збиднувања вчера со желба и конструктивно заедничко денес... „Господинот Европа“ - Жан Моне, на стариот континент, Москва, Вашингтон, Токио, Пекинг, Њу Делхи, ги откри патиштата кон трајниот мир лулката на светска цивилизација, потиснувајќи го вечниот полигон, гробница на човечки надежи...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Написот што Нешнал ривју го објави на својата страница во петокот на 17 март 2000 година го презеде Вашингтон тајмс и така растревожи низа десничарски организации.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
