анархичен (прид.)
Најобична глупост, зашто живеев пресметано и прецизно, со презир кон стихијата и лирската анархичност на моите врсници.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Авторот преку козата успева да го претстави контрадикторниот и анархичен дух на Балканот во една фасцинантна парабола, како посебен европски прилог во успешното претставување на комплексната балканска историја.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Но, истовремено е неизбежно, и е пример за анархично застранување, лизгање во двосмислености на значењета и евокациите, или, што е исто, за Дишановиот испрекинат и “спирален” автоматизам, кој се храни со иронијата и со случајноста.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Мислам на места кои прокламираат одговорна анархичност и сл.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Барањето на само Еден принцип само е израз на биолошкиот страв од некоја нова и непозната („анархична”) ситуација, во која веќе нема да може да се сочува партиската или финансиската контрола, и каде што сѐ се релативизира.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Некогаш токму љубовниот концепт подразбира апстиненција!) И затоа: МИЛИТАРИСТИЧКИ ОПУШТЕН и ОДГОВОРНО АНАРХИЧЕН е ликот на секој чесен („)маргиналец(“)!
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
И ете, понесен од анархичниот дух што тој балкон го всадува во мене, решив да ја преземам судбината во свои раце, па конечно да ѝ пријдам на комшиката Џун.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
