босилек (м.)
Ја гледаш Симка? Чиста ти ја давам како роса, како солза, како китка босилек!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ја слези, Малино моме, подолу, еј на подолното кладенче, набери китка босилек, подај ми да помирисам.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Претпазливо ѕирна низ сивиот плот потоа ја отвори дрвената врата и ме повлече во дворот, во густ босилек и во некое жолто ситно цвеќе.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Се изгубија сенките, сѐ пропадна во темница, во оној есенски сон, опоен како мирис на босилек и длабок како мајчина тага.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Шебоите веќе расцветале. Тие цветаат рано, како и босилекот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Босилекот се вовира остро, ја корне и растресува душата, додека шебојот гали, опива, слади, тера на дремка сладосна.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Се прекрсти и ги стави јаболката и босилекот до рацете на сестра ми.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Тука е и широкиот предел на летото што трепти врз ретката 'рж што се плетка во ченките што чади над возбудените трмки босилекот што ги прибира.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Или на некој миски сапун, на некој див босилек.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сѐ што не си јал мислиш дека не се јаде, вели. Ја закачувам потката во градината и гледам дали никнал босилекот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Си беше еден човек и си садеше грав, пиперки и босилек, сееше ’рж и јачмен, ораше, влачеше, едниот вол му бегаше од браздата, и волот го тепаше по муцка, му пушташе крв од муцката на волот, и после муцката му ја држеше в раце и го милуваше.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Некој го измислил а сите го прифатија, не дека снаата Илинка ката утро не ѝ носеше бардаче пресна вода и кивче босилек какво што таа, Трајана, секогаш имаше прикачено за шамијата над увото, туку дека жителите на Потковицата никогаш не стигнаа да ја прежалат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Сите, и старците, и бабите, и децата беа закитени со кивчиња од џунџуле и босилек, ги носеа на капите, на дартмите, во косите над десното уво, на облеката на градите, а чупите на главите носеа венчиња од малиново дрво и полски каранфили и во рацете црвени рози.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Но тој не знаеше дека додека младите газеа лепешки, бабите, во пондилите, топлеа полни котли вода, во која имаа ставено и боливач и босилек, за приквечер, кога снаите и чупите ќе ги изналепеа лепешките, да се измијат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Тие мириси беа измешани со мирисот на сувиот босилек што сите жени го носеа во џувки и по прчалките, а и ние машките секој имавме по некој страк босилек во џебовите, зашто така чинело, босилекот чува од зарази и секакви болести.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Наеднаш нешто ме расцепи во градиве: на вратата се покажа Гога со босилек и јаболки в рака.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Во рацете жените носеа китки невен и страк босилек.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Пламна реа на темјан, босилек и ореово лисје.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Јас ја паметам како исушено стракче босилек или како глас на моме во тело на повената жена.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Од брашното што го добивавме со социјалистичките купони, но и од црната берза, Мајка, според рецептите од гастрономскиот дел на Ла Ринашенте, ја дополнуваше својата балканска симфонија во развлекувањето на тестото, во дотогаш за нас невидени форми на макарони, лазањи, равиоли, дополнувајќи ги со сокот од доматите кои ги одгледуваше во градината во која садеше босилек, но и каранфили и трендафили.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
