брава (ж.)
Луман сега заведе вергија: месечно, рече, секоја куќа од вашето село ќе ми дава по лира, наесен на секои сто брави, овци и кози сакам по пет за мене и десет ока сирење, а за пролет секоја куќа нека ми чува по руно волна, тие што имаат по дваесет овци повеќе – по пет.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Ништо не беше допир за таа заспаност, дури ни несигурното чкртање во грлото на една брава, над која се грчеа две сенки сијамски залепени и пошироки отколку високи.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Клучот од онаа страна на бравата двапати крцна, во празнината останаа само куќните шумови обесени на ѕидовите како ненужни крпи. „Дојди вечер да пееме“, му викна Отец Симеон. „Го славам роденденот на мојот прадедо.“
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Го отклучи катинарот, потоа со друг клуч бравата и го крена капакот од ковчегот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
На челниот дел од куќата, под стреата: срце, прстен, токосани раце, ангелче, венче, и во нив: почетните букви од името и презимето на домаќинот и годината на градењето; балкони: украсени со елементи од железо или ламарина во форма на триаголник, четириаголник, ромб, ромбоид, круг, трапез или со гипсени елементи во вид на амфори, во вид на подлактени раце или сосем едноставни со парапети кои завршуваат со коритца за цвеќиња; чардаци: долги колку што е долга и куќата, со пармаци, со плотици од костен, од даб, од јасика; на чардаците испуштени башлаци над кои висат мали куличиња низ кои може незабележено да се ѕирне во дворот, на патот, или во време на војни и арамилак, да се протне цевка од пушка и да се направи пусија; покриви: со рамни или со стрмни стреи, со испуштени чакми и кучиња, со поткренати маи како крилја од птица, со издолжени предни страни како козирка од капи, или прекинати со предниот ѕид што се крева нагоре за да го затскрие покривот; вратите: со една, со две поли, обични или со нутифедер, со украсни бордури на секоја пола, со надвратни прозорчиња застаклени или опшиени со мрежа за заштита од секакво гадурии; на вратите жапка или шуличе што се отвора со стап кој постојано е врзан на вратата, ѕвонец што ќе чукне потивко или посилно, резе со катинар или брава донесена којзнае од каде; прозорците: широки, европски, или пак тесни со по неколку крила доближени едно до друго за што подобро да ги осветлат просториите; оние што се на долниот кат и низ кои може да се ѕирне, заштитени се со железни прачки извиткани во разни форми; кај што нема железни пречки - дрвени капаци испукани од сонце и дожд, но кои ноќно време убаво ја затвораат куќата како дланки склопени на очи или како мравкини дупки.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Се разбира, клучот двапати го завртев во бравата подготвен да ги издржам нејзините врескотници, пискотници, молби и преколнувања.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Нѐ бакнаа, и нѐ потсетија да ја заклучиме вратата и да го извадиме клучот од бравата.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Внимавај, патент - бравата се затвора автоматски. Биди внимателен!
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Бев веќе облечен, миен и брзаница појадував, кога на вратата заѕвони. Клучот в брава - и отворив.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Сеген не сака да ја изгуби козата, па ја затвора во темна штала, со двојна брава, меѓутоа го заборава отворен прозорецот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Потоа ќе го чујам Тате како со воздишка ја наместува бравата со електрично око на своето место.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Бравата на вратата од мансардара се растопи. Вратата се отвори.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Го зема клучето што му беше околу вратот и го стави во ситната брава на машината. Потоа неколкупати го сврти. 34
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Одвнатре штракна клуч во бравата и вратата се отвори.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Зад вратата беше сигурно и врската со Мајкините клучеви од бравите на враќањето.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Нам ни остана само клучот од куќата, во врската со другите клучеви од напуштените куќи, при преселбите, со пустата надеж оти ќе се вратиме во нив пред да ’рѓоса бравата на заборавот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Таа остана во последната куќа на нашето семејство во егзил, со сега запустената врска со клучеви, од напуштените куќи крај морето и крај Езерото, но сѐ уште со пустата надеж дека некој, сепак, ќе им ги најде вистинските брави.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Чекаше цела вечност пред да слушне шлапкање од влечки во ходникот и вртење на клучот во бравата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Сменета е бравата. Сѐ е сменето. Гледаш.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Моливот ми стануваше клуч, а белата хартија брава.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
