варијанта (ж.)
Во врска со тоа, од кај им се парите на Јанческите, додека времето не ја донесе вистинската приказна, во две различни времиња во Потковицата заживеа една иста приказна, но во две варијанти и со две различни главни личности.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Оваа приказна, во двете нејзини варијанти, уште тогаш ја оспоруваа некои кои беа поитри.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Безброј пати ја почувствувал нејзината сласт и пак гори од желба да ги испроба на дело најскриените варијанти.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Кутрата во сите варијанти ќе пострада.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Чанга ја избра новата балканска варијаната на масовното жртвување.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Но оваа варијанта не била толку многу разработена, зашто имало други, поуверливи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Денес пак станува повеќе збор за чудовишните варијанти на идентитетот, оној на изофренот, без сенка, без трансцеденталност, без друго, без слика, идентитетот на автистот, кој како да си го раскинал двојникот и си го голтнал братот близнак (напротив, „близнакувањето“ е некој вид на автизам за двајца).
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Хрватската, католичка варијанта на кичот се редизајнира себеси мешајќи ги Башчанските плочи и плетери, католичките светци и крстови, лицитарските срца и народните носии.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Бевме охрабрувани од повеќе страни - Kerouac и Beat писателите, дикцијата на Saul Bellow во The Adventures of Augie March, појавата на говор сличен на оној на Herbert Gold и Philip Roth - и видовме, најпосле, како на две многу различни варијанти на Англискиот јазик им беше дозволено да коегзистираат во книжевноста.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Инаку, самата приказна во „Бебето на Макон“ е едноставна и заличува на некаква апокрифна варијанта на Новиот завет: една грда, стара жена (под маска) раѓа особено продуховено дете; нејзината убава и интелигентна ќерка (маестрална улога на ....) го користи детето за сопствена промоција, но и за добробит на градот Макон; се покажува дека детето има многу помоќни способности отколку што претпоставувала итрата ќерка- девица; обидот таа да ја загуби својата невиност од страна на еден локален високодостојник завршува со смрт на младичот; девојката сфаќа дека детето е тоа кое ја предизвикало смртта и таа го убива детето; за казна, осудена е да биде силувана од цела чета војници; таа умира, а низ целиот филм присутната публика (измешана со актерите на театарската сцена) на крајот вели „Каква добра глумица!“
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Еден шизифреничар ми објасни една варијанта на оваа техника на мешање на важни работи со мноштво безначајни глупости.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Ерик се одлучи за таа варијанта.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Попродлабочена анализа покажува дека либидиналното јадро на филмот е варијанта на едиповиот триаголник: врска меѓу јунакот (дописникот), неговата девојка и нејзиниот татко, угледниот англиски пацифист, кој во суштина е нацистички агент - нивната врска е полна двосмислени подтонови, одделни постапки, што инаку би можеле да се разгледуваат и на ниво на површинско случување (немоќта и вината на таткото, уценувањето на таткото од страна на јунакот со (лажното) грабнување на ќерката, финалниот самоубиствен гест на таткото итн.), добиваат вистинска тежина дури оттаму што од нив одекнуваат имплицитни либидинални подтонови.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Потоа нема да ви кажувам што сѐ ми се случуваше, како ја преживеав таа канонада од поуки и прекори, тоа понижување од најдолен вид, ако понижувањето може да се класифицира по видови, таа моја наведната глава и зачепена уста што не сторија ама баш ни најмала усилба да ме одбранат, да ја кажат вистината, или барем нејзината најблиска варијанта, да го објаснат оној мој недостиг од желба за постоење, оној мој кусок на нужна препотенција неопходна за живот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Денес, од дистанца, сфаќам дека тоа беа всушност предавања - некаква македонска варијанта на педагошката пракса на големиот индиски поет Тагоре.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Беше сигурно дека по толку многу минато време, продолжував една од можните варијанти на татковото враќање од егзил.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Стратезите на албанскиот комунизам, посебно на скадарската трагично-гротескна варијанта, упорно веруваа во успехот дека е можно последното преобраќање на напатената троверна душа.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Знаев однапред, бев теоретски добро подготвен за ова патување, дека во Албанија, во времето на сталинизмот, сите престои во земјата на странски делегации биле однапред добро селектирани и подготвувани, низ семожни подробности, со цел на патниците да им се понуди најубавата можна варијанта за земјата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Во одбојната варијанта однекаде паѓаат истрели, мама е мртва.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
На тој начин, архаичниот грчки систем од 23 знаци во алфабетски ред, кој завршува со симболот ypsilon, го сочинува она првобитно општо јадро, од кое подоцна ќе се развиваат сите останати варијанти на грчкото алфабетско писмо.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
