генијалец (м.)
Колку целината на она што го чувствуваме и ткаењето на нашиот обичен, секојдневен свет се социјално програмирани, поттикнувана фикција, мрежа во која сите сме заплеткани, со исклучок на малкумина кај кои условувањето не се „фатило“, или попуштило, или кои се разбудиле од маѓепсаноста - шареноликата толпа генијалци, психотичари и мудреци?
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
ГЕНИЈАЛЕЦ* Грд сум, глупав и дебел, но пред сѐ, длабоко среќен човек.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Секој оној кој ќе го постигне најблискиот ефект на својата вистинска природа, станува генијалец.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
