глувонем прид.

глувонем (прид.)

Како да трчаат глувонеми луѓе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Од глувонемата Кијмет најсамотната самотничка во градот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
„Таа беше само една капка вода, која се тркалаше по градските сокаци... Глувонемата Кијамет... како кротка издишка.“
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ја викаа Кијмет. Глувонемата Кијмет. Таа топчеста, валчеста жена од над триесетина години, беше најсамотната самотничка, најтажната ластовичка во градот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Дека сум опљачкал селска пошта, дека сум силувал глувонема баба, дека сум ги изневерил вишите интерееси.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)