гомно (ср.)
А некогаш, во старо време, сите сме биле едно исто гомно, иста лепешка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И така, врвеле коли и ја испресекле лепешката и ние од една лепешка сме станале многу лепешки, многу гомна... Сите ги видов овдека и сите исто смрдиме. 71
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Што барам, вели, кога не можам да се вратам на гомното свое.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ај, не јади гомна... Кој да не јаде, бре?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Види ваму: човек што не е за својот народ, не останува со ниеден. „Гомното од сите страни исто смрди, велеше дедо, од кај да му се доближиш, исто.“
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
МАЛИОТ: Види што чита гомното Курта! Види! Ги шутира листовите што ги собира Кртот.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Често ме немаше дома по неколку дена. Кога се враќав гомното пасивно, секогаш беше тука.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Веќе бев слушнал дека тие имаат такви навики, но едноставно не можев да поверувам во таквите приказни, сè додека со свои очи не видов човек како трча низ собата и носи куп гомна и умира од смеа. (...) Тоа лето постојано снимаавме кратки секвенци што подоцна ги искористивме за Девојките од челзи.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Еден копрофаг бара чинија, се посерува во неа и го изедува своето гомно, извикувајќи: „Ммммм, ова е мојата богата супстанција“.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Овој мал љубител на преживарски гомна така добро го демонстрира поседувањето на „смисла“, а зар да се има смисла не е најголемата вредност на постоењето?!
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Славко: Само да се отарасам од овие жолти гомна. (Бришејќи се)
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Дики: Онаа дебелата? Она буре за гомна?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
А другиот му вели: „Што арчиш куршум за тоа гомно?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
НОВЕ: Многу прашуваш. Се зарекла свиња да не јаде гомна. Гневен си.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Тоа ви е фала што сте ме чувале како татко, црното од под ноктите сте го ваделе, сте се треселе над мене кога сум имал температура, сте ми го држеле челото кога сум повраќал, сте ми укажале да не се плашам од првата менструација, јас вам така, јас сум гомно едно, пичка ми мајчина.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Денес јадењето гомна е бесплатно, а лебот е прескап.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Орвел гомна да јаде, осумдесчетврта вода да му носи.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Во комунизмот лебот беше евтин, а јадењето гомна беше прескапо.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
„Јас не сум тој, јас не сум интелектуалец, јас не сум дисидент, јас не сум европеец, според тоа моите хемороиди се поинакви, оти секој газ е поинаков, мојот газ е балкански во секој поглед; кур ме боли мене за неговите хемороиди, и така натаму,“ здушено во себе зборуваше Круме Волнаровски и офкаше од болка додавајќи: „Ќе ги искорнам со прсти, нека истече лошата крв со гомната, да се ослободам од оваа мака, од оваа тежина, и така натаму.”
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
