гроф (м.)
Смешно фрлајќи ги нозете во скинати калоши натака-навака минуваше покрај дуќаните и на свој начин тргуваше покажувајќи ги гипсените фигури: - Народе, една златна помпадур - две чашки ракија, Толстој, гроф и писател, и неговото величество Александар Први - три чашки...
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
На терасата од хотелот „Аурора“, некогашен дворец на некој австриски или италијански гроф, секоја вечер се танцуваше.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Кралската влада му упати на судот во Хаг нови документи: го достави писмото на австрискиот гроф Менсдорф упатено во 1913 година до својот министер на Конференцијата во Лондон, во кое стои дека границата меѓу Србија и Албанија да оди меѓу Свети Наум и Подградец...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Иако овие костими се хиперболични, анахрони и неконзистентни - зошто еден војвода од Милано би носел капа на венецијански гроф, или неаполски благородник би носел холандска наметка? - тие се метафорично делотворни.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Грофот се одвои од групата и појде по ќерката, а другите се стрчаа по избеганото момче.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И капата на грофот, од оние што се ставаат на глава со цел да се размислува, и големата како планина, величенствено извезена наметка, неизбришливо ја дефинираат опремата на волшебникот којашто останала недефинирана во Шекспировата драма.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Затоа, штом се симнав од валканиот воз и минав низ Железничката станица, една стара зграда што и по својот изглед и амбиентот недвосмислено потсеќаше на последните романтично утописки денови на грофот Толстој, без нервоза тргнав пешки низ паркот што започнуваше веднаш тука, едно дваесетина метри подалеку од станицата.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Не сум гроф, само барон, само барон.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Луѓето имаат деца во Грофот Нула, што беше вистинско продирање за мене.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Се разбира, не очекував за зет некој гроф, или нешто слично.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Имено, во декември истата година Белград, Софија и Виена ги посетил министерот за надворешни работи на Русија грофот Ламсдорф.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
- Ја доведовте да ја испрашувате? Грофот молчеше.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- За што зборуваш? – прашуваше безизразната насмевка на Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
При минатата посета, кога му реков на Роман Саздов Грофот дека доаѓам врз основа на неговата покана за да дадам некаква изјава, (се разбира, не му го изрецитирав и бројот на канцеларијата во која требаше да се јавам според поканата), Грофот ми објасни дека не треба да им обраќам преголемо внимание на таквите формалности.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Мајка замолче. Татко продолжи со загрижен тон: – Со твојата приказна за танцот со грофот Чано, ќе предизвикаш збрка во нивните глави.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Татко, кога заминале за Италија, можел само да препостави, но не ѝ да поверува, далеку од тоа, дека делегацијата на албанските жени би можела да биде примена од грофот Чано, тогаш, впрочем, министер за надворешни работи, а не била исклучена ни средбата со Мусолини. – Нашата средба со грофот Чано може да биде опасна за семејството во сите времиња.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Заборави ги тие грофови! Ќе зборуваме подоцна.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Мајсторската титула не е што и грофовска титула.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
