дозволен (прид.)
Опасноста што го загрозува нашиот народ и неговите интереси од страна на пропагандите, коишто ги употребуваат сите и дозволени и недозволени средства за да го исчистат од Македонија нашиот јазик и со него нашите духовни интереси и да ги насадат на нивно место нивните јазици со нивните духовни интереси не само што нѐ задолжува нас, но и ни дава полно право да ги употребиме сите и дозволени и недозволени средства за да го зачуваме нашиот народен јазик и со него нашите народни интереси.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А ако Македонија досега, со мали исклучоци, се развивала одделно од Бугарија и Србија, тогаш таа може да го прави тоа и во иднина, уште повеќе што пропагандите – бугарската и српската – ги употребуваат сите и дозволени и недозволени средства за да искоренат сѐ самобитно, сѐ чисто македонско во нашиот народен живот.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
- Значи, во мојата куќа влегувањето не е дозволено.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
На поетите и на шутовите секогаш се им било дозволено, се смеуреше вртејќи им грб на браќата. Јас сум по малку и едното и другото.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ама, кога не знаеш, сѐ е дозволено...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дури и повеќе, уживањето на дрога претставува реакција на многу фактори, исто како што е тоа случај со алкохолот и тутунот, чија потрошувачка опаѓа без оглед на тоа што двата производа се евтини и дозволени.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Укинување на забраната за користење дрога не би претставувало скок во непознато. Соединетите Држави имаат долгогодишно искуство со прописите во врска со алкохолот и тутунот, додека уживањето на кокаинот, марихуаната и опиумот било дозволено подолго од еден век.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Неуспехот беше дозволен.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сите средства се дозволени во борбата против стерилната архитектура.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Тој својот мит го брани во свој стил: сите средства се добри, сите удари се дозволени.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
И на нашите највисоки државни тужители, ниту на кое и да е друго јавно или приватно лице тоа нема да им биде возможно или дозволено, кога и да е или во каква и да е прилика тоа да се спомнува, обвинува или прогонува на кој и да е суд или судска власт.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
На овие видици на вреднувањето на неговата трпеливост законот им додава одредби, што претходните не ги отстрануваат, туку ги надополнуваат во разграничувањето на дозволеното и недозволеното.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Нему му е сѐ дозволено кога е во прашање атеизмот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Промискуитетот минуваше неказнето, разводот беше дозволен.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се разбира, според дозволеното.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
На жителот на Океанија не му е дозволено да знае ништо од основните поставки на другите две филозофии, но затоа го учат да се згадува над нив како над варварска навреда на моралот и здравиот разум.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Од каде таа потреба да се сокрие идентитетот на тој што говори срамни работи, кога тој ден е токму дозволено и пожелно да се говорат срамни работи?
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но, од друга страна, со тоа што ми заповедаше да тргнам со неа, таа покажуваше бесна немоќ, и тоа беше симпатично. (Боже, можно ли е да сум бил толку незрел и глупав за да не сфатам што сакаше Луција да каже со тоа, и дека бараше да бидам со неа на еден општествено дозволен начин, како другар од партијата; зарем бев толку глупав да не сфатам дека тоа беше единствената форма под која можевме тогаш да бидеме заедно, тогаш кога партиската свест беше посилна и од свеста за физиолошките потреби?) За да ја развеселам, реков дека ќе потпишам.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Што морала таа? Морала да ги чува толкуте деца, да се грижи за сите мали и поголеми нешта, да го поправа расипаното, да го оздрави болното, а тој, Никола, се бавел божем со големи работи, го гледал светот “од точката од која и бог нѐ гледа нас“, што би рекол Симон, и од таа точка, се разбира, мислел дека му е дозволено да издржува и друга жена, љубовница Ерменка, па уште и паштерката да ја соблазнува.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
За неолиобералниот пазар дозволено е сѐ што носи профит. Корупцијата, дрогата и за тоа што државата не наплатува данок.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
