дразни (несв.)
Митра, бесна од Илковата блага постапка спрема Доста, секој ден почна да ја дразни и предизвикува. A кога Доста ѝ се фалеше со Стоја оти ќе ѝ го „потполни самарчето“, одговараше: — Море бре, со шо ќе ме плашиш!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тие дразнат, предизвикуваат лутина, потсетуваат, по звук и боја, на стар грев.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Далеку, во некое село, лаат кучиња. Нивната лутина ги дразни ловците.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Од бакарданот се креваше густа пара. Остриот мирис од пченкарното брашно и дразнеше изморените гладни луѓе...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тоа не го стори Арсо, туку молчеливо ја крие пред него својата сомничавост и умилно восхитување му лебди на лицето, а токму тоа го насрчува Етхем-паша и во неговите зборови блуди некоја горделивост што го дразни Арса и речиси, тој е дојден до крајот на своето здружување.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тоа го дразни Арсо. Тоа е итрина на лукав злочинец.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Кафеаната се полни со луѓе. Запарност и чад луто му ги дразнат зениците и го скокоткаат грлото.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И затоа немојте со злосмев да го потсилувате она што би можело и вас, на ист начин, да ве дразни, навредува и гризе.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Бојан го држеше лебот високо над главата, дразнејќи ги кучињата, а тие скокаа околу него, обидувајќи се да го дофатат лебот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Нашето присуство само ќе ги дразни Турците, та поголеми зулуми ќе прават.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
7. БЕЗ КОРЕН И ПЕЛИНОТ НЕ РАСТЕ - а зошто да нѐ дразни горчината на плодот?
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
23. НЕ ДРАЗНИ ГО КУЧЕТО ЗА ДА НЕ ТЕ КАСНЕ - ти се вели да не правиш од играчка плачка, ако својот детски порив во себе го згаснеш за животот пеплосан ќе добиеш - огнена значка...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Црвената на семафорот ги дразни машините додека матадорски минувам пред нивната скротена вжештеност.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
XVI Ручокот на Комисијата беше приреден на островцето обградено од бистрата изворска вода под жалните врби што своите гранки како зелени чипки ги спуштаа до земја; водата околу нив се прелеваше во зелени и светли тонови, по неа лебедите оставаа меки трагови доаѓајќи сосем блиску до огништето каде што се печеше прасето; калуѓерите се сменуваа вртејќи го раженот и плакнејќи ги лицата со студената вода; миризбата од вцрвенетото прасе што капеше на жарта, се ширеше наоколу дразнејќи им го желудникот на полковниците, игуменот, отец Иларион и отец Серафим кои седеа крај масата и пиеја; отец Серафим пак им наточи од најубавото вино, и додека чекаа да се испече прасето, им раскажуваше дека во турско време имало многу лозја во манастирот, а и во селата, зашто луѓето, за да се ослободат од големите даноци што власта им ги наметнувала за житните насади, тие нивјето ги засадувале само со лозја, зашто Турците не земале данок за лозјата, не собирале грозје, зашто не пиеле вино.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
„А Грциве?“. „Нека се насладуваат“, го дразнеше по увото нејзиниот влажен здив.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
А кога и тој еден ден ја забележа каде што го ѕирка, почна и тој да ја ѕирка неа, да ѝ ги гледа белините кога ја запрегнуваше кошулата правејќи го тоа полека и споро да го дразни и излудува.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
ВЕРА: Меѓу другото, оваа негова кавга со мама мене почнува да ме дразни.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Но, значаен чекор напред ќе биде направен дури со конструкцијата на посебна облека, што со нежни тактилни шокови ќе ги дразни ерогените зони.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
„Што? Па вие не можете да ме дофатите и јас одовде можам вас како на Јуљка пудлицата да ве дразнам.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Нејзиниот парфем останува уште некое време да виси во воздухот, колку да му ги дразни изострените сетила на К*, кој со носот ги лови последните атоми на, веројатно, скапиот мирис што го носи младата сосетка.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
