драсне (св.)
Одненадеж таа се сврте и го драсна по левиот образ.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Којзнае зошто, ама луѓето веруваа дека тој не умира од куршум, дека нешто ги одбива куршумите што одеа кон него и дека се плашат и да го драснат, крв да му пуштат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Хаџи Ташку не е ни драснат а ние сме бележани како негови убијци.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Само малку ме драсна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе ме драсне некогаш, а јас мислам дека среќата со гола рака ме фатила за лице, за срце.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
