дрибла несв.

дрибла (несв.)

Отсекогаш можел да го дрибла подметнувајќи му прашок под нос или кажувајќи му два-три слатки збора полни со патетичен ресентиман.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
СИМОН: Дриблате, само дриблате. Камо голови?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Имав филинг дека сум на лесни дроги и ме дрибла кој како стигне.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Ме дриблаат по теренот, ама поентирам и јас, чат-пат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)