забан (м.)
Башмајсторот сега пред сите го погали по косата, а потоа веќе се израстурија и позаспаа под своите забани.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Имаа на себе дебели ќуркови, поставени одвнатре со кожа, снежинките се стопуваа уште веднаш штом ќе слетаа на нив, а Змејко го префрли пораменици својот забан и избрза да им разгази малку напред.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сликата е направена рано наутро; сонцето тукушто е изгреано; расцутените костени фрлаат сенка на патот кон полето; мајка му во едната рака држи срп, а во другата го држи Богдана за рака; таа е облечена во вет забан, ветва кошула и опинци на нозете; забрадена е со марама; лицето ѝ е предвремено овенато, ожебавено, со модри траги што времето и животот ги оставиле; очите без сјај, без радост; устата збигорена, без насмевка.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Често и на девојчињата налетуваше со главата како бик, запрегнувајќи им ги фустанчињата и забанчињата.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
