задави (св.)
А веќе се ведне за да ги задави своите корени и својата самотија.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Сѐ беше задавено и притиснато од мората на темната жешка ноќ.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
И при секое ново прикрцкување на неговите очници тој сеќаваше како прстите на познатиот ладен грч му се стегнаат под гушата и просто го задавуваат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Да можам би излетал во дворот и најпрво кметот би го задавил.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
И не се памети, ме разбираш или не, куче да задавело волк.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
А еден наш Мурго пред дваесетина години задави волк, не волк туку магаре - толку голем.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Се закашла. - Да не се задави? - трепереше од страв Бојан. Никогаш не се чувствувал така.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Уште на заминувањето за Франција, Тасе Шаин сакаше да си ја земе фамилијата со себе и да се пресели да живее таму.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Едно време Витомир толку многу зина што сето јајце му се загуби во устата. За малку одново да се задави.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Како, море, каде море, кога море, вели Уља и се задавува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Божем го задавува му рече: - Умирај , будалче, ако ти е мил животот!
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
- Имало случаи такви како тебе да си ги задават жените... несвесно... во сонот...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ревел дека срцето му е раскрвавено, дека е измамен, дека некого ќе задави со голи раце.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
А саканата моја во собата своја заклучена и натаму си ја чешлаше косата низгрбно, и ја врзуваше во опашка, со истата врвка со која во третиот чин Николај Дмитриевич ќе ја задави продавачката Љашченкова.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Го имаме Алтисеровото „Еј, вие таму!“, или „Ја задавив својата жена“, и „Го заборавив чадорот“ на Дерида...
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
А раширените рачички на куклата би го задавиле, иако не можат без него, само да го принудат да ги заборави витосните наречници.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
По откривањето на тајната врска, по закана и строга наредба на Султанот и по барање на тогашниот Шеих Ул Ислам, ја задавил својата голема љубов и своите деца (од 4 и од 7 години) во одаите на својот Сарај.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
На третиот му задави неколку зајачиња, во подготовки за лов на дивеч.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Поначесто дрварите и овчарите пронаоѓале мрши од кози и од јариња, обезглавени, нагризени или задавени.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
МАТЕЈ: Никого не држам во лисици. БОРИС: Не лисици, со овие раце ќе те задавам ако треба.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
