зареве (св.)
Потоа зареваа сирени од сите страни на градот. Далеку, веднаш не можеше да се определи од кој дел на границата, татнеа топови.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тој не можеше да се воздржи од возбуда и просто зарева: – Анѓо?!
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Просто зареве не престанувајќи, да ја толче главата од каменот: – Го грабнаа неверниците-е-е...
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Зареве борејќи се само со раменици и со глава. Врело и несопирливо, како метална жица, неговиот глас се проби низ клучалките на катот и се забуцна во напрегнатиот слух на станарите.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Негде рапаво и луто заревеа пци, го прогонеа ли голото попче - не знаев, сакав само да останам скриен и сам, тогаш Онисифор Проказник, пред да влезат в куќа, ме повикаа и јас се покажав од сенката со помиреност на крадец за кого судбината не предвидела засолниште во пресуден час.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Пребрзо, пред да зареве, му го истргнале ножот од грчот на смрзнатите прсти.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И додека најмалиот со зачуденост на детински невиното лице му притрчувал да му помогне и да го исправи на нозе, фрлајќи ја пушката во недораснатоста да сфати дека нечија невидлива цевка внимателно му го бара челото покриено со густа коса или лицето или градите ослободени од секаква тежина на зимска облека, другите шестмина од скок се фрлиле на земја и заревеле или одмазднички или охрабрувајќи се меѓусебно без заштита и на најмало камче пред очите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
