засрами (св.)
СПАСА: Со здравје... (Се засрамува и се позавртува криејќи го лицето).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Овде невестата се засрами и му вели на дедот Петка: — Дедо Петко', ми се здрвиа нозете од јавање, нека а запре Илко маската да слеза.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На кинисување Нешка се засрами да си ја земе китката, ама Тода, како мајстор од занаетот, ѝ намигна со око и ѝ ја покажа, а таа тоа чекаше, ја грабна и ја завитка во ракавот, велејќи и фалејќи ѝ се на Тода со главата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Та затоа и тој стана толку рано и реши прв да ја погледа Неда, за да не се исплаши или засрами.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ми тежи, што се вели, ме засрамува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дедо ми малку се вцрви и ми се чинеше дека се засрами заради својата заборавеност.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Се засрамив од тоа што се покажав несмасен и што се имав вомјазено поради знамето, ама такви сме ние машките понекогаш.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
„Леле, оној мерцедес - она крукчено напред кога би можел да му го мавнам!“ извикав и веднаш се засрамив.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Гледа нагоре: наеженото птичиште го чепи клунот и гракнува: - Засрами се, момченце!
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
II. Им забрануваме на сите наши поданици без оглед на нивната положба или професија да го оживуваат споменот, да се напаѓаат, да се навредуваат, да се караат и да се предизвикуваат еден со друг со префрлања во однос на она што се случило, без оглед на причината или околоностите, да се расправаат, да се оспоруваат, караат, засрамуваат или навредуваат со дејства или со зборови; нека се совладаат и нека живеат заедно како браќа, пријатели и сограѓани, а кршителите ќе бидат казнети како кршители на мирот и нарушувачи на јавниот ред.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Види колкав си, засрами се! Лесно е со послаб од тебе физички да се расправаш.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
И самата ќе се засрамиш кога ќе го свртиш погледот кон она што го ткаеш.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Владо, бидејќи не знае тоа да го направи, се труди да го убеди муштеријата дека брадата му е убава и дека нема што да се поправи, но по инсистирање на странецот, принуден е влакно по влакно да му ја дотерува брадата за да не се засрами.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Твојата пријателка ја изнесе вистината и не ми е јасно зошто се засрами“.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Момчето се засрами: Парацелзус е шарлатан или обичен визионер, а тој, натрапник, му влезе низ врата и го натера сега да признае дека неговите познати магиски вештини се јалови.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- Засрамена од таква мисла дури нејќе да погледне во снаата, да не би да ја открие. - Душа човечка - лакомштилак!
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
