збие (св.)
Беа густо збиени како овци.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Затоа осудата на тој штаб беше збиена во три букви - луд!
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Но наеднаш сонот му се зби. Му се затресе куќата како земјотрес да му ја сниша, како вулкан да избувна под неа или како да го накрена некој езерото на една страна и сета вода му се истури на куќата со силен тресок.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Во сите тие случаи ние бараме само некој начин да ги збиеме нашите набљудувања во некоја помала група лесно сварливи правила, или модели, што ќе ни послужат како водич во она што треба да го очекуваме и она што треба да го правиме во сѐ посложениот и тежок за разбирање свет.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Штом ќе пристигнеа, тие попрскуваа сѐ во неа со црн пипер купен на црниот пазар, ја фрлаа облеката од себе и водеа љубов со испотени тела, потоа заспиваа и се будеа за да утврдат дека бубалките ги збиле редовите и се подготвуваат за контранапад.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Светеа како ѕвезди на штичката, и сите исто видовме, и доказ дека тоа чудо се зби е тоа што исто видовме, сите дванаесет души.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Бидувало ли: сѐ да се одвои едно од друго... само на средина нештото да се збие... сраснато со соништата од стрелите на времето?
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Луѓето се збија исплашени сосем до ѕидот и Стојан Пискулиев остана сам на средина, повргнат в прав и скоро прегазен од страшната сила што ги истури својот гнев над него.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
