истроши (св.)
Тоа ме возбуди и по неколку утра откако ја истрошив сета хартија што ја најдов дома, му ја однесов на овој свој нов учител првата песна. - Јас сакам девојка една...
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Јас сум ѕвезда што тлее и која патот низ ништото сѐ уште не ја истрошил.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Полковниците ги истрошија сите куршуми.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
За жал, додека хемиската нервозно чкрипи по хартијата, поетот е повторно нападнат од помислата дека зад привидот на непреченото пишување, всушност кружи и кружи меѓу кориците на една запечатена книга, која некој (веројатно Таткото) ја камуфлирал непрегледна за до крај да му го истроши гладот кон слободата.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
На Запад, работите се прифаќаат откако ќе го истрошат беснилакот.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Да претпоставиме дека ќе решиме побрзо да се истрошуваме.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Скоро целата муниција беше истрошена и се знаеше дека Бугарите не чекаат во Струмичката Долина за да не спречат да преминеме во Грција.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Му се чини, а и како на другите да им станува јасно, дека наскоро сиот воздух во собата ќе се истроши и тие сите ќе поцркаат, додека под скафандерот, Мишкец и натаму упорно ќе продолжи да се бори за живот.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Но немаме време за медитации, до крајност се обидуваме да го истрошиме умот, зошто сме свесни за крајот што неминовно ќе дојде, барањето мир прерано ќе ни го покаже тој пат до крајот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Сѐ има граници, дури и твојот труд. Затоа, човечки е да се истроши силата, трудејќи се.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Решија веднаш да дадат прилози за него, но успеаја да соберат сосема незначителна сума, зашто чиновниците без тоа веќе се беа истрошиле вложувајќи за портретот на директорот и претплатувајќи се за некоја книга, што им ја предложил началникот на одделението, кој му бил пријател на авторот, и така, сумата излезе сосема безвредна.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Од тие со кои почнавме, има сѐ помалку. Се истрошија. Голема беља си имам. Да им подвикнеш?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
