китен (прид.)
Трепереше сонлива ранина, кога гавазите стигнаа со скапоцениот прстен на брегот од Преспанското Езеро каде беше малото китно село на убавата мома.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Китна и убава е Осогово Планина. Особено во пролет, кога ќе се искитат со зеленило убавите стрмни зелени падини.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- се носеше нејзиниот глас и се губеше некаде низ зелените падини на китниот и убав Пелистер.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Кога ќе настапи зимата, китените сватови да можат да се загреат и да се поткрепат со црвено вино...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Однекаде засвире и хармоника. За миг се залула ситно, китно оро.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Палаво и китно орото се залула... Трајче, понесен од партизаните и орото, чекореше напред и играше.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Без придружник, сосем голо, под срп сребрен, под свод китен, Развеселен Рокамболо Во кулата стана жител.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Пијана од сопственото доброчинство, што и го вдахнал нејзиниот татко Добре, најдобриот човек на светот, доскорешната кукла, а сега највисоката, најкитната мома на сите времиња на светов, Нова Година, една цела недела не се сети на Дедо Мраз.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Исправајќи се, нејзиното китно тело почна да се издолжува, да се извишува.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Во одаи китни слуги цвеќа носат Принцот се роди, принцот славен Во дворецот кралски тој ќе биде главен Кралството ќе цвета со години на век.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Да ми тропнат, леле, на порта, по дворје и одаи да ми се растрчаат, да ми се распеат во бавча китна, во лозје зрело и ливада зелена, Господе златен, семоќен, та тапан да удри и зурли да писнат за свадби, за првачиња и мераците да потечат ко река, леле... Кога ќе ми се вратат, леле, кога?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
