конгрес (м.)
18. Не е сосем точно дека српските претензии за Македонија се појавиле дури по Берлинскиот конгрес во 1878 год., бидејќи организирана и од државата раководена српска пропаганда во Македонија се појави уште по Гарашаниновото “Начертание” (1844) и се изрази во 60-тите години на минатиот век.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Берлинскиот конгрес и особено Српско-бугарската војна (1885) само уште повеќе ја насочија Србија кон југ.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Веројатно најправдива оценка на слабостите на ТМОРО направи Вториот окружен конгрес во Солун /1905/, непосредно пред одржувањето на Рилскиот конгрес на Организацијата.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Петре дочека да заврши конгресот со работата и со голема тежина на душата ги прими директивите за дејствување во неговиот реон.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во 1878 година по Сан Стефанскиот мир и по Берлинскиот конгрес Бугарија доби автономија под суверенитетот на султанот и стана Кнежевство, а Србија и Грција добија целосна независност и станаа Кралства.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Во месец февруари 1956 година е одржан Дваесеттиот конгрес на КП на Советскиот Сојуз, на кој е осудена политиката на Сталин.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
11. Пред одржувањето на Вториот конгрес на НОФ, Захаријадис му вети министерско место на Макаровски, доколку овој јавно ја осуди Југославија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
По завршувањето на конгресот, Михајло Горачинов ќе ми шепне: — Ништо не знам што се зборуваше, вели, цело време гледав во тебе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Бидејќи доброволно не сакал да го напушти комитетот, повеќето од комитетските офицери, на чело со Цончев, решиле да го отстранат на следниот конгрес.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
За да се реши прашањето кој ќе биде во Врховниот комитет, бил свикан Осмиот вонреден „македонски“ конгрес, што се одржал во април 1901 година.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Највисоките раководители на Битолскиот револуционерен округ биле собрани во село Смилево на конгрес кога низ Македонија се проширила веста за Солунските атентати.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Споменикот со импозантни димензии и остар, предупредувачки облик што манифестира стремеж за моќ и доминација, каков што пред илјадници години го гледал митскиот Мојсеј во Рамзесовиот Египет, во оваа реалност, пресоздаден е на еден трет континент симболично поставен на просторот помеѓу три западни буржоаски идеала: Независноста, Уставноста и Праламентаризмот претставен во зградата на Конгресот поставена меѓу нив, на Капитол хил.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Но јас научно сум утврдил дека се работи за еден единствен човек и тоа ќе го изнесам пред светската јавност на Берлинскиот конгрес Дедикар Икарал се родил со крило на левата рака и со ѓуле на десната нога.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Ако среќавањето пред тој јунски ден, во јануари на таа година, со пламените стихови на „Очи“ и „Љубов“ говорени од Ацо Шопов на конгресот на македонската младина во скопскиот офицерски дом беше сето во егзалтацијата и патосот на големото славје на слободата и во првата фасцинација со убавината на ослободениот македонски јазик, доживувањето на Рациновите елегични, чемерни стихови на болката и убавината на неговата Балада, се откриваше како трагично идентификација на самиот Рацин, во смртта, во онаа „кара смрт“, со непознатиот војник од една друга војна, - Големата, „световната“ - идентификација што ги исполнуваше и обединуваше луѓето во заедничка тага.
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
Реков ја уште на Конгресот дека нема да арно да испадне. Нејсе...
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
На пленуми и конгреси по име и презиме ги именуваа виновниците и дури тогаш разбравме дека растурници нѐ растурија, луѓе без трошка татковина, без корен и без дамар, бескуќници и арамии нѐ испокрадоа, лажговци нѐ исполажаа, безумници нѐ избезумија, та нѐ иселија и раселија...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Тука на 25 март 1949 година се одржа Вториот конгрес на Народно-ослободителниот фронт на кој беа донесени одлуки за поголемо учество на Македонците во граѓанската војна и беше речено и повторено дека грчите комунисти ќе им направат македонска држава, за разлика од онаа во составот на Југославија, но пред тоа ниту еден Македонец и Македонка да не остане надвор од борбата.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
" Во извештајот од 14 јануари 1945 година се известува дека во Скопје имало големо незадоволство во "врска со Вториот младински конгрес, кој се одржа во Скопје на 5 јануари".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Еднодушното решение на делегатите да ја поддржат кандидатурата на Рузвелт, кого Американците од словенско потекло го гледале како приврзаник на зацврстувањето на американско-советската соработка, претставувало најконструктивната акција на Конгресот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во тој период поголем дел од раководството на Американскиот сесловенски конгрес било затворено или екстрадирано.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
