коригира (св. и несв.)
Често се обидувам самиот да испитам што сум пишувал, да ги корегирам грешките, ако сум ги направил. Тоа е можно.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
НОРА: Би те коригирала. Друштво за заштита на зависници или уживатели на опојни средства.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
И што беше најтрагично, градбата на каналот долг двесте километри, мораше да биде завршена за дваесет месеци. Пекол на земјата. Требаше да се коригира релјефот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Нашата крајна цел е само со ум да се коригира, да се исправи природата...
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Есејот беше напишан за една ноќ, со многу вино, што може да се забележи, според наместа неповрзаните асоцијации; јас и денес ги гледам тие места, но не ги коригирав, за да можете да сфатите во каква емотивна состојба сум бил тогаш.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Меѓутоа, би сакал посебно да се задржам на плановите да се спречи, односно коригира патот на јагулите…
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Историјата, едни ја пишуваат, други ја коригираат.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Сега, откако дедо Најдо со поттргнување на катинарот се увери дека добро заклучил, се осигури дека добро го држи бастунот и се сврте да тргне кон сретселото „Добро утро, дедо Најдо“, му рече авторот подвикнувајќи. „Или добар ден“, се коригира.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Начинот на кој живееше изгледа го создаваше кај мене тој привид на дистанца помеѓу неа и цвеќето, но еве, смртта како да настојува да ја коригира мојата заблуда.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Никој не се осмелуваше да го коригира. Најмалку јас, макар што мене ми беше упатено прашањето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
- Се разбира (ладнокрвно го продолжувам разговорот, буквално како да не го забележувам неговиот одважен, да не речам недозволено надуен став, односно, простете да се коригирам, би било дозволено ако станува збор за неговиот физички изглед).
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Додека Вера, одново ја прелистуваше книгата раскази на еден голем европски автор (за кого сите теоретичари и литературни критичари сметаат дека е вистински гениј), трудејќи се да си ги долови сите пропусти направени при првото читање, да ги одгатне сите потенцијални значења и нормално да се коригира во проценката што ја имаше за него, нервозно си ја корнеше горната усна и незадоволно мрмореше како може токму него да го сметаат за гениј, а историјата на книжевноста да му изгради споменик за вечни времиња.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Но веднаш побрзав да се коригирам: „Не сфатив точно како се случи тоа и зошто, но пред неколку моменти навистина помислив дека брат ми ме бара“.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тогаш Христов на Колишевски, со помош на авторот на овој текст, даде писмена изјава одобрение до сите македонски издавачи на сите оние места каде што во неговите дела стои „Бугарин“ и „бугарски“ да бидат коригирани изменети во „Македонец“ и „македонски“.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Се разбира, се случуваа исклучоци што тој настојуваше да ги коригира, но сега, еве, тие негови исклучоци со неверојатна педантност ги коригира грифонот: му ги потокмуваше влечките така што кога ноќе ќе стане да му бидат попринога.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Коригираше и лекторираше километри ракопис...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Кутриот, станува за резил затоа што не може, ниту, пак, смета дека треба да се корегира.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Томето работеше неуморно: вадеше мерки, кроеше, коригираше грешки, ги облекуваше манекенките од кои некои беа од Србија, а повеќето од Македонија.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Можат ли да ги видат своите грешки и по истите да се корегираат?
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Мислам дека човекот кој не може да се корегира е во многу непријатна ситуација.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
