кујнски (прид.)
Единствена деградација - знак дека палтото си го отслужило своето, - што немаше повеќе за него место во орманот и што висеше на еден клинец зад кујнската врата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
ФЕЗЛИЕВ: (Застанува, токму пред кујнската врата. Тука останува сета следна сцена.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
- Извини, - ми вели. - Ништо, ништо, - ѝ велам јас и седнувам на столот крај кујнската маса така што двајцата веќе ни лук јале ни лук мирисале.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Мајка им втрча низ кујнската врата, држејќи се за нејзиниот раб, и го погледна семејството.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Во пет часот попладне, пеејќи ја Мојот остров на златните сништа, господинот Финч потчукна на кујнската врата со лесната, нова сламена шапка. „Буу!“.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Освен неколку крупни кадри, поголемиот дел од сцените е компониран во широкиот лак на масата за вечера и плановите на кујнската послуга, кадешто е остварена раздалеченоста и контролирано растојанието.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
„Супата веднаш ќе биде готова“. Таа го стисна црвеното копче на кујнскиот пулт и десетина секунди подоцна нешто тапо лупна на гумениот приемник. 53
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Дотогаш, тој се наоѓаше на ладниот кујнски под, легнат на грб, со три плетени држачи за топло под глава, со левата нога малку крената и стапалото врз лимена кутија за колачиња.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Таму каде што претходно живеевме вриеше од оние плочести, темни, влакнести лебарки, молневито брзи, а сепак сосема добро видливи кога исплашени од кујнското светло исчезнуваат меѓу подните штици и низ пукнатините на подот; во оставата една речиси дури ја бев фатила со прсти пред да избега фрлајќи преку скробот сенка, слика на исплашеност во мојата рака.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Кујнскиот мијалник беше полн речиси до работ со нечиста зеленкава вода која смрдеше на зелка.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Дали би можеле да дојдете отспротива и да го погледнете нашиот кујнски мијалник. Се затна и...“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Од завесите на кујнскиот прозорец ѕиркаше Томе.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Уметникот и не сакајќи сожалително се усмевна. Бокалот е поставен во кујнска маса, со две ружи внатре.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Избегната тупаница, промашено скалило, возење во погрешна лента; Пеницилински шок, високонапонски кабел, непрецизен кујнски нож; солна, а не алкохолна, врела а не млака. Заразна.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Се скршија неколку чаши што паднаа од кујнската маса; сликите закачени на ѕидовите висеа искривено; малата витрина беше изместена на средина од дневната соба и сите украси во неа беа превртени и стоеја на куп.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Купив нови чаши и ги поставив на кујнската маса; сликите се закачени како што треба и висат под прав агол; витрината ја истуркав во десниот агол од дневната соба и сите украсчиња ги наместив како што стоеја отсекогаш: лулето, кристалното еже, дрвеното кутиче, порцеланскиот свеќник, пепелникот од слонова коска, школките и камчињата што ги донесов од еден одмор...
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
„Тоа е добро, тоа е мошне добро“, рече стариот Елисон, седнувајќи на кујнските скали и триејќи ги своите бели мустаќи како на Шкотски териер.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И, додека гледам како под фолии насадил цели леи вртипоп, нане, босилок, мајчина душичка, тој ми покажува дека има и сушилница за билките, горд на производството и на погонот за пакување: маса на која една жена од ѓутуре ги меша сувите растенија, ги мери на кујнска вага, ги пакува во теглички и им лепи декларации.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
