летач (м.)
Високо под облаците чучулигата изведуваше нови летачки фигури.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Трепери материјата на таа игра во која се губи кутриот летач но не се поредава во својот тетерав устрем.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Се употребува за гаѓање на цели во воздухот (ниско летачки авиони и падобранци) на далечина до 500 метри.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се слуша дека во летните квечерини од реката изнуркуваат летачки змии и отфрлајќи жарчиња во форма на крлушка од крап, се упатуваат кон шумите.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
По нејзините страници ќе свијат гнезда питомите чувари – летачи.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
„Само јас го видов, Величество“, одговори слугата, смеејќи се кон небото и мавтајќи му на летачот.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
На селанецот во полето, што исто така го видел летачот, него речи му дека тоа било привидение.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Отсечете му ја главата!“ нареди царот. Сребрената секира замавна. „Запалете ја машината со летачот и закопајте ги заедно!“ нареди царот.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
А стршенот? Во прав прета, Ни е рицар ни е летач.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Паметиш колку приказни пред заспивање ти имам раскажано во кои има летачки килими?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Ова е, значи, тој толку прочуен летачки килим, - реков откако удобно се сместив крај Игбал на килимот врз мојата работна маса.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Светулките беа за сѐ виновни. Кога Дена ги забележа тие мали летачки светлинки, толку многу се воодушеви што не можев да ја додржам за раката.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
И пак: Додека луѓето во страв и ужас се криеја, по келарите од куќите и најдлабоките засолништа, од милијардите ледни погледи на сивокрилните Сили што го затемнија небото, оние малкумина меѓу нив што не најдоа засолништа и се затекоа тука, гледаа во чудото што се случуваше пред нивните широко отворени очи, зашто силна светлина бликна од Светијата над светиите и пред неа се отвори тешкиот превез од прашина што надоаѓаше од пустината, а потоа се раствори и сенката на крилестите Сили што светлината ги претвораше во пламен и пепел штом ќе ги допреше, додека нивните трипати свиени шофари паѓаа во снопот, се палеа од неговата огнена сила и се спепелуваа како и крилјата на сивокрилите летачи што ќе ѝ се најдеа на патот на чистата светлина, додека спржените ангели со ледни очи крескаа во ужас и паѓаа одгоре и допламнуваа, превртувајќи се низ воздухот како огромни пеколни факли, а светлината што бликаше од скутовите на Храмот отвораше пат, угоре, кон чистото небо, та тогаш оние од Израилот што го видоа тоа чудо на светлиот пат што ја спои утробата на Храмот со разгрнатата порта на Небото, посведочија уште едно чудо во кое, полека лебдејќи, по патот на светлината почна да се искачува арката на Заветот со Законот во неа и фати да се оддалечува и се упати кон портите Небесни и кога овие ја примија се затвори капијата на Сводот, превез од темни облаци го препокри затвореното небо, а зракот од срцето на Храмот полека почна да слабее сѐ додека наполно не згасна, та во Светињата над светитите ја немаше веќе самата Светиња во која престојуваше Зборот Божји, а за земјата немаше веќе Законот Негов, само студениот ветер на темните Сили... Доктор Корец ги отвора очите.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Без кочија од тиква во потрага по некој принц, ако не мојот можеби некој СЛО „самостоен летачки објект“.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
