маневар (м.)
Заедно со добрините за интересите на Македонија, изброени погоре, името Бугарин донесе и негативни резултати за револуционерното „дело”: Името Бугарин и нееднаквите уверувања пред Бугарија и пред Европа за судбината на Македонија по нејзиното ослободување создадоа полна недоверба кон нашето „дело” од страна на европејците, мислејќи го за итрина – не македонска, ами бугарска – за маневар на бугарската влада да се реши македонското прашање поскоро.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тоа беше и е работа на егзархистите, коишто се величаат “Бугари”, па следствено, тоа е бугарски маневар за да се реши македонското прашање само во бугарска полза; тоа е да се создаде една “Бугарска Македонија”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но кого го излагаа со таа маневра?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И нема да одиме на маневарка!
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Толе ја осети сериозната опасност и сакаше пак да направи маневар со преоѓањето преку Црна.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сѐ што душичката му виде на Трајан, сѐ што му помина преку главата, само тој и коњот го знаат: и шлаканиците од старешините, и мајката и шајката што му ја караа, и душичката в нос што му идеше на тешките вежби и маневри - сето тоа, тој, кутриот коњ, го плаќаше: сиот бес и лутина на него го истураше.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Тоа беше аранжирано, како што беше и објавено, во рамките на воените маневри, кои овие дни беа организирани во северните предели на нашиот јужен сосед.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Божем војската дојде за да врши маневри, а всушност го реквинираше житото, а офицерите се интересираа за сѐ што се случуваше тука.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Потковицата и тогаш беше запоседната од фашистички војници и полицајци, божем пак беа дојдени за да прават маневри а всушност ги правеа поранешните работи - ги гонеа партизаните и ги одземаа вилната и млекото.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Беа дојдени божем за да вршат маневри, а всушност ги прогонуваа нашите партизани и вршеа реквизиција на новоовршеното жито.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Напати изведуваме и цели маневри.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Со повлекувањето раководи генералот Караѓорѓиос. „Маневра е комплексен тактички-оперативен и стратегиски воен поим во кој влегуваат огнот, ударот и движењето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го гледаме напивањето вода на локомотивите, шопањето на широкото црево озгора, удирањето со чеканче по шините, давањето сигнали со свирчето и знаменцата, гровтањето на маневарките.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Всушност, тоа беше замаскирувачки субверзивен маневар и важно средство за изразување на болното национално искуство, посебно по 1968 година.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Наизглед безусловно прифатен, нему му се ускратува било каков маневарски простор, прилика да избега, му се забранува оригиналноста и тој станува фатен во стапицата на својата различност; верувајќи дека од апстрактен се дошло до вистински човек, помеѓу личноста и колективитетот се укинува онаа игра во која просветителската антропологија не само што не чепкаше туку тежнееше да ја зацврсти; во име на алтруизам, Другиот се претвора во хомоген блок, па на тој ентитет му се жртвуваат останатите во нивната индивидуална стварност.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сега го разбирам вашиот маневар.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Се сетив на маневрите со парченцата свинско и на пробирливото сецирање на тестенините.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Дејв со благодарност и зачуденост гледаше кон својот ненамерен маневар.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Пинончели (Pinoncelli) во Неапол 1974 г. беше фрлен в море во зашиена вреќа со тегови, а во еден свој друг проект тој нападна банка 20 okno.mk вооружан со скратена пушка наполнета со маневарска муниција.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Ниту една од трите супер-држави никогаш не прави никаков маневар во кој постои ризик за сериозен пораз.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
