машала (изв.)
АРСО: Дај го, баба Цонке, кумашинчето да го видиме. (Го зема.) Машала, машала, угоено е да не е урок, прасенце! (Ѝ го враќа и ѝ дава знак да му го даде на Теодос.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Бре машала, машала! Ами ние невеста сме довеле, не шака ? . ..
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Ене го не, Толето мое како 'рслан: во сете деца е најјако, а и твоето Толе, машала, израсна како видан, кај можат да се опулат во неа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Машала, машала, убаво си можел да викаш, — почна да му се руга онбашијата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Виде што бериќет, машала, овој година ќе дадит?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Го видов, бег, го видов. Убава сермија си имал, машала, убава.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сите што го видоа ги ококорија очите, им подзапре здивот и сите, како за себе, прошепотија „машала“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Двете деца, Пела и Доне, седеа долу, на рогозината и се кошкаа, врсници, а Доне, машала, на мајка му, уште еден бој врз момичката на Пелагија.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Се слушаше „ишала“ и „машала“, а зурли и тапани сосила свиреа некаков марш, додека еден келеш од другата страна на мердевините бесно тресеше дајре.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
„Машала, Сафет ефенди. Кај вас изгледа е лесно на верата да се гледа така.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
„Машала! Е, кога ќе се вратиш оттаму ќе имаш педесет и кусур. Тоа ли сакаш?“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Зелкава на Фејсбук машала ми напредува. Уште малку сарми ќе виткаме.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
На момичињата им ветуваат дека на свадба, машала, ќе ги даруваат со бисерен ѓердан, што ним им ги дарувале нивните мајки, а на нивните мајки пак нивните мајки. Охридските мајки.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
И во XVII век е уште поголемо присуството на турцизмите во балканските јазици, се среќаваат и следниве: ама, арамии, бакар, бериќет, бучук, денк, ѓум, зарар, ибрик, казан, кат, кубе, кутија, машала, менгеме, муштерија, памук, пари, ракија, руба, сакаш, сандаци, саан, синија, тава, тенџере, тепсија, теслими, фрча, хич, чифлик, дајак и други, а има и голем број зборови што означуваат разни видови занаети и занимања: бојаџии, казанџии, самарџии, сапунџии, кираџии, кујунџии, меанџии, симитџии, терзии, ќурчии, чакшири, чешмеџии и други.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Потоа Камилски ги фиксира заемките извици: аферим, аферим, браво (од персиски aferim); ашколсун, синоним на аферим; ишала, ќе даде господ, ако даде господ; јазак, штета, срамота; машала, синоним на аферим, но со повикување на претпазливост и страв од урок; сакан, внимавај...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
