мајмун (м.)
Како и да е, но одделувањето наше од Бугарите ќе ни даде можност критички да се однесуваме кон бугарските работи, а не слепо да ги копираме и да насадуваме во Македонија, наместо национализам, социјализам, како што го правела тоа Внатрешната македонска револуционерна организација. 89 Значи, одделувањето на нашите интереси од бугарските, покрај другото, ќе нѐ избави од положбата како мајмуни да ги копираме бугарските непромислени постапки и на вера да ги примаме бугарските уверувања дека Бугарија е нашата арнотворка, а Русија нашиот најголем непријател; тоа ќе развие во нас критички однос кон нашите и кон туѓите постапки.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тој тип пред тоа одеше по мене од кафез до кафез, павијански им се клештеше на азиските мајмуни со запалени задници, се згрбуваше пред тромавите камили со измитарени вратови, ја издолжуваше шијата и се обидуваше нешто да им шепне на жирафите.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Другиот праша: „Како се обесила месечината на врбова гранка, Исусе?“ „Вие сте мајмуни“, воздивна. „Тешко тоа ќе го сфатите.“ Го жалеа. „Момче во болницата сѐ ќе сторат за тебе. Верувај ни, сѐ.“
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Момчиња вие сте обични мајмуни.„ Двајцата со ниски чела се сетија на некој Исус и на неговите врели и црни претскажувања.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
А на секое дрво околу нас седеа на гранките мајмуни и крескаа шарени папагали.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
И навистина. Не помина многу време, здогледа голем мајмун.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Тој знаеше во кој дел од шумата има мајмуни и се надеваше, ако не татко му, или мајка му, дека било кој друг мајмун ќе го прибере.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
На „Клианкур“ можат да се купат и мајмуни, змии, мебел за кучиња, војнички униформи, сандали, петарди, стари носии, дршки од износени очила и уште што ли не ... А купувачи има.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Проклети мајмуни, сакав да викнам. Кутриот Кејтен!
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Од седење вели, газиштата ви окапаа, од вртење на воланот, вели рацете како на мајмуни ви се искривија пфу!
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Таа нивна скепса му прилега на оние луѓе што не веруваат дека човекот настанал од мајмун - додека не видат лично.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Тој тип пред тоа одеше по мене од кафез во кафез, павијански им се клештеше на азиските мајмуни со запалени задници, се згрбуваше пред тромавите камили со измитарените вратови, ја издолжуваше шијата и се обидуваше нешто да им шепне на жирафите.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Од разни теории се гледа дека вампирот настанал од мајмун.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Ќе појде ли во ЗОО? Запленетите животни: приспособливата мајмунска робијашка егзистенција наспроти студената отсутност на тигарот и волкот.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Од друга страна, личи и на мајмун, со лицето, опашката и шепите кои се зачетоци на дланка, бидејќи оди по дрвјата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Всушност, тоа е онаа на мајмуните (немам ништо против мајмуните, ова е само метафора).* (249) * заб. на прев. single-мајмун singer - имитирање, изопачување, карикирање Одбегнувањето на повторувањата произлегува од чувството на гордост.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Половина од неговиот глас, полош од Некролози, промоција фонографска снимка, одеше под масата: “Мили мои, забележавте дека човеколиките мајмуни, иако покриени со густи влакна, имаат проќелави лица, или подобро речено, ќелавоста ги претвора нивните муцки во нешто што многу потсетува на човековото лице.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
-Фино беше во зоолошката. Влечеш опаши на лавови, им даваш пластични банани на глупите мајмуни, плукаш ваму-таму...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Бирократите -рецензенти ме интересираат помалце и од мајмуните сурлаши од џунглите на Парагвај.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Некогаш на таа железна шипка, која сега пушташе ‘рѓа на алиштата, нивните синови се бесеа како мајмуни - уште кутрите, не беа слезени на земја.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)