место (предл.)
Но место да чуеш ти радосна свадбена песна -тажачка слушаш да пекам.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
И место тебе, стрела албанска пречекувајќи, ко заштитник да паднев твој.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Бегајќи од шумот на твоите врсници, често нешто во мисли те влече: во сонот ги гледаше битките, а најаве место играчки — имаше мечој.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Впрочем место вдовица можев да бидам девојка!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
КОТЕ: Право, демек, оти со сакање го реков — „будалине“, место Бугарине. Ама ич не помислив на вас...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Место токот на појавите на објективниот свет тој видел ток на појавите на „апсолутниот дух“.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
БАБА АНЧА: Место баба Анча да не спие, да се радува што ѝ спијат младенци во одајчето и на постелата, таа се раззаспала!...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Еве, и така јас ќе одам до каде вујка ти, а вие работајте си и, место да водите какви и да било разговори од љубов, пејте си.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Место тоа сега се’, и работата на бригадирците, и каналот, и она блато што светкаше на сонцето како мало езеро сред непрегледната зеленина на полето му се виде неинтересно, бесмислено и глупаво.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Место него улицата ја посетуваше груб и ќелав полициски агент со очи-копчиња впиени во прозорецот со чипкени завеси.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Даскалот во Старавина, Димо Гулушов, од три лири месецот (колку што примаше од Егзархијата како Бино во Витолишча), се поткачи на шест од патријаршијата и го мени презимето од Гулушов на Гулусис и почна децата да ги учи место: аз, буки, веде, глаголе на: алфа вита гама делта итн.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кога се врати со котелот, позастана на вратата и слушна дека нејзиното Толе плаче та „папокот ќе му извресне", и место да го крене стрина му Митра, Доста чу со своите уши како Митра му нададе триста и триста клетви полоши и пострашни од оние што ги мислеше во себе кога и нарачуваа нарачниците на Нешка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Се промени Доста, се наконти. Врза бел тулбен место нејзината црна шамија. Алови кистови, алови прегачи, алови чорапи... Оваа ли е преѓешната Ѓупка!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Николче седеше на место, решен да умре но да не се помрдне, барем додека не дојдат да го помолат.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Затоа сега минуваме како крај зафрлена станица оти место рацете ни мавта една голема црнина тага од студен мразулец што виснал од балконот и балансира укочена пред црната вистина на сонот.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Очекуваше сцена и солзи. Место сето тоа, таа замислено рече: „Јас те сфаќав и мислев дека и ти ќе ме сфатиш.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Малата уста се развлекуваше како ластик, а очите, место да се стиснат во своите мускули, бабреа, се полнеа со солзи.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Забележа дека ја намести устата како да ќе затруби но место тоа, место претчувствуваниот звук, чу прашање: „Не ми рековте - женет ли сте?“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
3. На крај село куп од земја стара цигулка на неа место име, место знак Ноќе ветрот цигулката ја искрева над класјето и плаче но патот зелен што ги скри Циганите...
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
4. будење Тогај се ведрам полека смеј се напоено време по тебе место мов израстуваат огромни мостови што укротени води ги враќаат во своите токови Оваа населба од сон заборави на лазење штом себеси и неа ја крена на крупните рамена свои
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)