милијарда (ж.)
Во тоа време руското општество се занесувало со словенофилство. Тој занес им зеде околу 250.000 души војска и милијарди рубли.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Годишно во Бугарија можат да се користат околу 12 милијарди кубици вода, односно на еден жител паѓа по 1,450 кубици вода спрема 6.000 кубици колку што изнесува европскиот просек.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
„Вуча“ ќе акумулира близу 700 милиони кубни метри вода, ќе наводнува 1.000.000 декари земја и годишно ќе произведува 1 милијарда квч. електрична енергија...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во 1980 година на Бугарија ќе ѝ недостигаат околу 4 милијарди кубици вода.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Органски молекул во лабораторија не може да се создаде, не можеш ти за кусо време да го создадеш она за што на природата ѝ требало милијарда години, му велеа.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
А само неколку од тие стотина милијарди што ќе ги исфрли во текот на животот, се репродуктивни: сите други не смогнуваат да ја извршат својата физиолошка функција.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Набљудувајќи го поленот под микроскоп, пресмета дека во еден цвет од јаболко има околу сто илјади поленови зрнца; во цветот од божур, околу три милиони; во реса од леска, околу четири милиони; во реса од бреза околу шест милиони; а пак во ресите на брестовите и костените по неколку милијарди поленови зрнца.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
- Галактиката е ѕвезден систем составен од над двесте милијарди ѕвезди.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Почувствува дека зад собата ракетата се извишува над пустинското тло, со подвиените огнени крилја, со притулениот огнен здив, чекајќи да проговори во името на три милијарди луѓе.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Поделбата не била безусловна: имало места - книги, имено - каде што луѓето можеле да ја надвладеат својата раситнетост во милијарди локални духови.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
„Глупости. Овој планетен систем се наоѓа со милијарди километри далеку од Земјата; неможно е дека кога било досега сме биле тука.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
27 Јас сум стар милијарда години, си рече себеси; јас сум една минута стар.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
А 160 милиони потрошувачи со 20 милијарди вишок платен биланс, за нас западните Европјани го претставува тој посакуван двигател на растот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Доколку петнаесетте земји што произлегоа од стариот Советски Сојуз денес произведуваат онолку нафта како пред три години, само Русија би имала вишок на платниот биланс од 20 милијарди долари годишно.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тие се надеваа дека со помош на Хабловиот космички телескоп ќе го најдат она што го бараат во формата на бројните ѕвезди - црвените џуџиња, кои би биле премногу слаби за да се видат со земските инструменти; меѓутоа, кога моќниот Хабл ги пребара големите празни простори во нашата галаксија Млечен пат за коишто беше проценето дека ветуваат, наместо да откријат дека се посипани со црвени џуџиња и недостасувачка материја, покажа дека се празни како орманот на мајка Хабард или џеп во кој сте сигурни дека сте го ставиле клучот, патем начнувајќи уште една загатка: загатката на доказот дека космосот е неколку милијарди години помлад од најстарите ѕвезди во него, барем според начинот на кој сме навикнати да ги мериме нивните старости.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
„Дознав дека мозокот е неискористен биокомпјутер кој содржи милијарди непристапни неврони.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
На пример: годишниот промет од наркотици во северна Америка изнесува некаде околу 500 милијарди долари.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Од друга страна, Маргина сепак доби шанса и во тој сплет на амбивалентни чувства околу сѐ што ни се случува, јасно се издвојува чувството на голема благодарност како кон тој фантастичен, долготраен и макотрпен Сорос-проект (кого го демнат милијарда гадни опасности, од кои бирократизирањето е една од најстрашните) така и кон многу конкретни луѓе во македонскиот Сорос центар.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
(Нешто слично ми се имаше случено само уште еднаш; имав слаба по математика, во втора година: Земанек ме тешеше, и ми даде една книга под наслов „Космос“, од Карл Сеган; таму се расправаше за нови, незнајни светови; се тврдеше дека секоја секунда изумираат милијарди и се создаваат уште толку нови светови; тогаш за првпат ми стана смешен проблемот што го имав со слабата по математика).
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ѝ го гледав грбот; гледав како дише, гледав како ѝ се поткреваат градите, одзади гледав како ѝ се шират ребрата на градниот кош („како на кораб дотогаш неосвоен од туѓ морнар“, напишав во една песна); гледав дека е сосема свесна дека ја гледам и дека прави милијарда мали и непотребни движења кои ме излудуваа.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
