младоженец (м.)
Го украси резбар со цвеќиња таванов, - рече, - од младоженската стаја.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Рацете таа ги кладе врз Кузман... - „Се надевав - писна, - ој Кузмане, дека како младоженец в зора девојките ќе ми те облечат; тука ќе екнат весели, свадбени ора.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Да, така младоженец ружаат моми со разни обредни песни во пролет.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Приближало времето за да се готват за вамо да идат, пратил пратеници Аџи Кљак-кљак по сите домаќини и сите младоженци да идат тамо за да се прават штркови.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Додека млади невеста, младоженци не се причестуваат до годината, оти „не се чисти“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Се натокми Илко како младоженец.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Така Андон и Благоја се спогодија: коњот носеше среќа за двајцата, и за Андона и Савка, а растажуваше пак двајца, Благоја и голобрадиот младоженец.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Младоженецот го крена шишето и со тресокот го удри од подот. Илјади линциња заѕвонија по чардакот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ќе кркаме и ќе си го дрвиме в бечви божем сме младоженци.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Така Андон и Благоја се погодија: коњот носеше среќа за двајца, Благоја и голобрадиот младоженец.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
„Сѐ живо на нозе“, ревеше младоженецот. „Малку сте. На оние што ќе се фатат на оро има давам по пет долари.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
- Бегај, реков. Не сум јас невеста ни за гол ни за натоварен младоженец со три деца и не сум жена што легнува пред секој што ќе ѝ тропне на врата со коледарска ластегарка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Сакав, сега не сакам. Било и поминало. Мал си ти за младоженец. А ни куќа, ни куќиште.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Попот бездруго брзал да го најде утрешниот младоженец и да му каже со насилена насмевка дека ангелите од Откровението на светецот Јован Богослов не бранат маж без жена и жена без маж да се земат, секако во љубомората повикувајќи ги во себе русоглавите небески жители да дојдат и да го престорат среќникот во жабок под кожув; желудникот го болел од пакост.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Пиеја, му молитвуваа на Китан да му се шири лозата, фамилијата, му наздравуваа на младоженецот Анко, му пожелуваа среќен и долговечен брак, и играа, виткаа оро.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
“АРА” во Киев се затвара, шефот младоженец во јуни со пароброд заминува во својата Америка, а свеската чкрипи со забите.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Се подаваат сватовите, невестата во бело облечена, младоженецот младешки укитен и укипрен.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Кутрата невеста, кутрата Невена! На неа беше заборавило и времето и младоженецот, но таа не го забораваше ни времето ни младоженецот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Кај Цепенков тогаш ја сретнав, од нечија уста прикажана, од негова рака запишана приказната на Караѓоз за свадбата и свадбарите, за свирките и тапаните, за невестата и младоженецот, за благословот и празната рака.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
На врвот од веселбата Јехуда и Алегра ги креваат заедно со столиците на кои седат и - во ритамот на веселата музика во која се извива звукот на гарнетата што младоженците толку многу го сакаат, сеќавајќи се на нивниот прв заеднички Пурим - ги носат над своите глави, како цар и царица на свадбената свеченост што продолжува... И никогаш не прекинува да трае.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
