наближи св.

наближи (св.)

Ни наближи часот за венчило... Злосторна моја судбино, како се мени!
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
В сенчести гранчиња тука кукајца се вести штом пролет ќе наближи само, таговно в пресрет и кука.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Доцна околу ручек тие наближија до првите бригади.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Во тој момент одзади наближи една мала селска кола, која што подзапра кај раскрсницата, за да заврти по другиот пат.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Летото врвеше со своите горештини, со своите сливи, круши, јаболки, кајсии, грозје и царевка и наближи есента.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И таман ја наближи портата, гледа во дворот кај бунарот — жена.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но минат бргу миговите на утрината и еве: веќе и пладне наближува, една мисла бавно над ведрината потајно се спушта и загрижува.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
Дај боже да е жив, ама нели не е крај нас да го гледаме, не ми го топли мене срцето – ѝ одговараше старата и се приготвуваше за две свадби во зимата што наближуваше. Да си го ожени Јошето и да ја омажи неа – Анѓа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
А времето веќе се одмакна. Фатија Петрови пости, наближи и Петровден, та и беговите побараа дозвола да се вратат по чифлизите да ја соберат сеидбата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
ПОРАДИ ТИЕ ПРИЧИНИ некако се ублажи положбата и луѓето се поразмрдаа. Наближи и денот Илинден, селскиот панаѓур на Градешница.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Чунот ја наближуваше куќата на Попставревци.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Наближуваше денот на премиерата. Готови беа и костимите, осветлението, декорот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Двете птици наближуваа. Сега не беа толку црни.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
А кога смелите ловци се наближија Сашо наеднаш се исправи ја крена пушката и викна: - Бум! Бум! Бум!
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Турците, што беа во заседа, скриени во суводолицата покрај ливадите, отворија на него оган; сега кога видоа дека тој бега и ја наближува шумата, скокнаа од местата и со пукање и викање се спуштија да го гонат.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Колку повеќе наближуваше кон градот, се потопло му беше околу срцето.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Вревењето згаснуваше кога поворката наближуваше до гледачите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Последното, што го чу, беше еден страшно наближен писок, веднаш крај него, но ни него тој не успеа да го дослуша докрај.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Еве го! Наближува!“ - исплашено извика високата георгина.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
XVI. Негде во средината од таа бела удолница, по која се спушташе, наближувајќи кон него, неговото јарче, неговиот уловен лов и неговото задоволство, стоеја два грма, покриени од снегот и станати две тумбарки.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Повеќе